woensdag 20 juni 2012
Terugblik presentatie 20 juni 2012
Wij kregen ruim 25 minuten de tijd om onze stage toe te lichten. Hoe hebben we het audiovisueel werken in de kleuterklas ervaren? Hoe zijn we concreet aan de slag gegaan via onze doelen? Welke input had ik als kleuteronderwijzeres en hoe gingen de kleuters hier mee om? Welke proces hebben de kleuters doormaakt?
Ik heb gedurende de periode van dit keuzetraject zeer actief gewerkt op mijn blog. Ik heb voldoende gereflecteerd en zorgde dat ik in orde was met de zaak.
Wat ik wel jammer vond vandaag tijdens de presentatie is dat ik in mijn uitleg toch meer de nadruk had mogen leggen op het inhoudelijke. Ik had mijn activiteiten meer mogen uitdiepen tijdens mijn presentatie. Ik had uit de coachingsdagen begrepen dat deze presentatie nochtans geen opsomming van activiteiten en uitleg mocht zijn. Ik had mijn presentatie meer gericht op hoe ik alles in het algemene heb ervaren, reflecties op mezelf en kleuters. Maar ook hoe ik kijk naar de toekomst.
Hier ben ik dan toch in de mist gegaan. Want het kwam zo eigenlijk over alsof ik tijdens mijn stage niet inhoudelijk ben verder gegaan op mijn activiteiten en mijn leerdoelen.
Als ik de andere presentaties zag, merkte ik dat mede-studenten wel hun activiteiten uitlegde en hierop grondig reflecteerd. Dit onderdeel heb ik niet gedaan.
Ik vind dat jammer en probeer nu via deze reflectie toch hierop terug te blikken en mijn uitleg beter te concretiseren.
Gedurende mijn stage heb ik effectief gestreefd naar een bepaald proces waarin kleuters kunnen experimenteren in de audiovisuele wereld. Ik legde de link naar een vliegtuig omdat mij dit zo ook in de kleuterklas is gezegd dat ik effectief er naar heb proberen streven. Het stijgende vliegtuig was een link naar het stijgende proces dat kleuters hebben meegemaakt.
Binnen het onderdeel beeld (bewegend/stilstaand) is dit zeker en vast gelukt. Toen ik de andere presentaties hoorde, dacht ik meteen: oei, moest ik elke activiteit toch zo inhoudelijk uitleggen.
Ik had dit mis begrepen. Toch kan ik een goed groeiproces aantonen vanuit mijn reflecties op mijn blog. Ik heb net enkele reflecties herlezen en maak hier even een overzicht hoe ik het best had toegelicht tijdens mijn presentatie in plaats van teveel op de theorie in te gaan.
Stilstaand beeld:
- Experimenteerkansen om foto's te trekken en het terugblikken met kleuters op deze foto's. Wat zien de kleuters? Hoe reageren ze op de beelden? Hoe gaan de kleuters met mekaar in interactie bij het zien van de foto's?
Kleuters reageren zeer positief op hun beeldmateriaal. Vaak reageerden ze met: "die schoen is van die kleuter- ik ken dat- ik was toen een boek aan het lezen toen jij een foto kwam trekken". Ze gaan effectief met mekaar in interactie en hebben oog voor detail. Zij zien details op foto waar ik minder aandacht voor heb. Ook emoties komen aan bod tijdens het herbekijken van foto's. De kleuters zeiden dan ook soms: oei, X kijkt boos en er werd ook gelachen.
- Kleuters leren foto's situeren in hun omgeving. Ze schenken aandacht aan de omgeving in de school en de klas. Ik voorzie een activiteit in de klas een zoektocht naar de foto's die zij getrokken hebben. Kleuters reageren hier meteen actief op. Ze weten vrij goed waar ze alles kunnen terugvinden. Het waren foto's gelijk: klinker deur, kraan, fruit poppenhoek, gele kaft juf Sarah kast,...
- Ik voor zie ook de activiteit waarbij kinderen foto's trekken van mekaar zonder het gezicht. Ik druk met hen die foto's af en ga met hen na van wie nu wat is. Hoe goed kunnen kleuters waarnemen. Dit viel ook zeer goed mee. Kleuters hun oogpunt valt vooral op de schoenen. Zij herkennen heel snel kleuters aan de hand van bepaalde kenmerken: bril, schoenen, broek, trui,...
- Ik laat kleuters ook via de webcam op de laptop foto's trekken. Kleuters zien mekaar bezig op de computer en gaan hier met mekaar in interactie. Ze kunnen zelf foto's bewerken. Dit bewerken is niet streven naar een product maar hen laten ervaren en kennismaken met het beschilderen en bewerken van foto's (CyberlinkCam, Paint en Tuxpaint). Dit materiaal liet ik vaak op het einde van de dag zien in klassikale afsluitmomenten. Hier reageerden kleuters altijd positief op. Ze zeiden dan ook bijvoorbeeld: dat ben jij hé die dat zegt, daar is kleuter X, ik zie juf nicky,...
- Vervolgens hing ik optische illusie foto's op in de audiohoek. Ik wou dit ook met de kleuters nastreven. Ik weet dat er toen heel wat reacties naar boven kwamen als ik mijn reflectie herlees. De kleuters reageerden toen bijzonder vreemd in het begin. Er waren wel al twee kleuters die de eifeltoren gezien hadden. Juf Sarah vond het goed dat ik deze foto's gepost had in de audiohoek. Met kleuters zijn we gaan nadenken over hoe nu die foto's er zo kunnen uitzien. Waarom staat die persoon die toren om te duwen? Hoe zou dat kunnen? Is die eifeltoren echt zo groot als het meisje dat er langs staat? Ik weet dat ik zelf een foto van mij had laten zien bij de piramides in Egypte. Uiteindelijk zijn de kleuters tot de conclusie beginnen te komen dat deze gebouwen ver weg van hun staan. Maar dat het op de foto wel een beetje lijkt alsof het echt is. Ik ben toen met de kleuters ook dit gaan uitproberen. De eerste keren verliep dat niet al te goed, maar achteraf begon het te beteren. Aangezien ze al veel met het fototoestel hadden gewerkt konden er enkele kleuters de grip op het toestel goed aanhouden.
- Ook heb ik met de kleuters een activiteit gepland om zo stilstaand mogelijk een foto te leren maken. Vanuit fotokadertjes uit karton moesten ze zich goed richten op het vakje in dat kartonnen fotokadertje. Vandaaruit moesten ze een foto trekken van iets. Hier was mijn doel de kleuters nog meer bewust te laten worden van het beeld dat ze gingen fotograferen.
- Het inbrengen van de printer had ook een doel om te kijken hoe kleuters hierop zouden reageren. Zouden ze doorkrijgen dat je hiermee ook foto's kunt trekken? De reactie hiervan het eerste moment was zeer verbazend. Ik weet ook dat de kleuters niet meteen positief hierop reageerden. Ze vonden het eerder biza en gek. Toen ik het voordeed, begonnen ze er al wat meer in te komen. Volgens mij hadden ze schrik hiervan. Ik weet dat kleuters ook grappig reageerden op de lasersstraal in de printer. Ik had hen gezegd dat ze hun ogen moesten sluiten. Enkelen onder hen hadden bang dat ze dan niets meer gingen zien als ze naar die straal zouden blijven kijken. Deze activiteit vonden ze leuk omdat ze het ook weer zelfstandig konden bedienen EN hiermee samen kon bespreken wat ze gedaan hebben om die foto te verkrijgen. Zo waren er kleuters die per twee samen een foto maakte. En er bijvoorbeeld een ring tussen plaatste. Achteraf bekeken hebben ze hier wel communicatie gevoerd met mekaar.
Naar aanleiding van deze leuke foto's kon ik met kleuters ook gaan nadenken wie ze zien op de foto. De afgedrukte foto's waren wazig en grijs soms. Waardoor niet altijd duidelijk was welke kleuter het nu had gedaan. Hierop kan je samen de foto met kleuters gerrichter gaan kijken. Zien we de ogen? Hoe zien die eruit? Zou het een jongen of een meisje zijn? Aan wat zouden we kunnen zien? Ik niet de foto's van de kleuters achteraf samen op basis van hoe zij het willen. Ze verdelen enkele pakketjes op basis van de personen die zij erop zien. Kleuters waren dus bezig met het bekijken van deze prent en grondig na te gaan wie ze hierop zien. Ze kijken daardoor ook veel gerichter!
Bewegend beeld:
- Hierin heb ik kleuters vooral zelf beeldmateriaal laten opnemen. Ik heb kleuters laten experimenteren met deze camera en en filmpjes laten opnemen. De kleuters vonden het leuk om vanalles te filmen. Ze waren ook steeds kinderen aan het opzoeken die dan iets vertelden in de camera of begonnen te zingen. Na deze activiteit bekeek ik met hen ook de filmbeelden op de computer. Hier keken ze ontzettend graag naar. Opvallend dat kleuters ook konden situeren vanuit beelden wat zij gefilmd hebben. Zo was er soms onderlingen interactie waar bij twee kleuters beweren dat een bepaald filmpje van één van hen twee is. Dat is dan wel leuk om te horen.
- Kleuters filmden ook vaak situaties die zich in de klas voordeden: juf Nicky die boos werd op een kleuter, dramatisch spel in de poppenhoek,...
- ...
Toekomstgericht: ik had op termijn van het einde van deze stage misschien ook wat meer aandacht ogen schenken aan het beeldende aspect waarin er bijvoorbeeld een verhaald werd opgenomen. Ik heb spijt dat ik dit niet gedaan heb.
Geluid:
- Bij geluid ben ik vertrokken vanuit het eerst waarnemen van geluid. Hier integreerden ik geregeld klassikale momenten rond zen (kort). Kleuters reageerden hier in het begin niet erg positief/gunstig op. Ze vonden het eerder lachwekkend en bizar. Uit mijn reflecties gebleken waren de kleuters in het begin ook onrustig. Ze wisten eigenlijk niet wat het opzet was van zulke activiteit. Ik moet toegeven dat ik de tweede keer er een heel andere wending aan had gegeven. Ik zorgde voor beter geluidsmateriaal (relaxation music nature). Dit sprak de kleuters wel effectief aan. Hier waren ze dor geinspireerd omdat ze het geluid ergens kennen (bossen). Op termijn van deze activiteit drie keer te doen hebben de kleuters al beter concentratie gericht op dit zen moment.
- Ik heb ook met hen tijdens klassikale impressies of activiteiten stil gestaan bij het geluid in de klas. Zo zorgde ik bijvoorbeeld al eens voor een opnamemoment in de klas als iedereen er is, maar ook op het moment dat het speeltijd is. Wat horen kleuters dan? Ze hoorden dat de druppels uit een kraan komen die vanuit de berging kwam.
- Via geluidsrecorders hebben kleuters ook geluiden opgenomen. Vaak gingen ze hier ook in interactie met mekaar (zie filmpje reflectie). De kleuters reageerden bijvoorbeeld als de microfonen waarmee ze aan het opnemen waren mekaar raakten. Ze horen mekaar ook luider spreken als ze dicht bij mekaar stonden via de geluidsrecorder. Dit was wel grappig om te zien.
- Via een CDROM van Ferre Laevers over geluid en beeld bied ik in de computerhoek hen ook dit spel aan waar kleuters leren kennis maken en op zoek gaan naar geluiden bij de bijhorende prent. Deze activiteit sloeg zeker en vast aan omdat kleuters meningen delen over geluiden. Sommige geluiden waren herkenbaar, anderen minder. Hierdoor onstaan meningsverschillen en gaan kleuters met mekaar in interactie of werken ze samen dit samen uit.
- Klassikaal ben ik met de kleuters ook stil beginnen staan bij de geluiden die zijn opgenomen. Maar dit verliep niet altijd prima. In individuele groepjes na de activiteit in de audiohoek wel. Maar als ik dit klassikaal deed was het toch moeilijk. Dit door gebrek aan het te weinig aanbieden en uitdiepen van deze activiteit. Als ik dit gedaan had, waren ze misschien allemaal meer op weg om geluid te analyseren. Mocht ik het opnieuw doen, zou ik me enkel richten op één onderdeel: beeld of geluid.
woensdag 21 maart 2012
EINDREFLECTIE - audio stage
Reflectie 13: vrijdag 16 maart
Reflectie 12: donderdag 15 maart
Reflectie 11: woensdag 14 maart
Ik zorgde ook voor begeleide activiteit waarbij ik met enkele kleuters ging terug reflecteren op al de afgedrukte foto's en werkjes van de camera die zijn gemaakt. Ik zorgde voor boekjes die we samen hadden samengesteld. De kleuters gingen ook samen met mekaar in interactie over wie ze zagen en wie niet op de foto. Dit was erg leuk. De kleuters vonden het fascinerend hoe de foto's er uit zagen die zij hadden gemaakt. Ik denk dat dit zeker een grote positieve doorsnee heeft gehad gedurende mijn stage: de terugblikmomenten met hun werk. Dit vonden zijn een absolute topper. Ook straf hoe kleuters van mekaar weten wie wanneer welke foto getrokken heeft. Het was leuk om te zien om ze mekaar's foto beoordelen. Sommige kleuters vonden bepaalde foto's niet mooi. Ik probeerde dan met hen te praten hierover. Waarom vonden ze bepaalde foto's wel mooi en waarom andere niet. Ook had ik de foto's erbij genomen die zijn gemaakt via het printerapparaat. Tijdens die activiteit hadden we ook heel wat voorwerpen op de kopie gelegd. Voor hen herkenbare materialen uit de klas. Maar soms ook niet: soms handen, of mijn ring,... Hoe reageerden de kleuters er dan op? Ontzettend slim en bedacht. Zij zien zoveel en onthouden vaak kleine details waar ik zelfs geen oog soms voor heb. Dit maakt zoveel leuks aan deze audiostage. Er zijn heel wat zaken geweest gedurende mijn activiteiten waar ik geen oog voor had, maar kleuters wel. Als zij er dan mee af kwamen, verschoot ik er soms van hoe goed zij alles observeren en kennen.
Mijn zelfstandige activiteit waren de brilletjes. Ik zorgde voor brilletjes vanuit fotokaders met verschillende kleuercontrasten. Ik heb deze activiteit zeker niet in het begin van mijn stage gezet omdat ik kleuters net eerst bewust wou laten worden van hun omgeving in hoe wij het altijd zien. Naarmate dat vordert trekt je dit door naar contrasten en de ruimte via een ander pespectief te bekijken. Zo had ik ook een kaartje bij met daarin een vergrootglas. Kleuters vonden dit ontzettend leuk om door te kijken. Alles werd plots groots en dichterbij. Ik had ook spiegels meegebracht. Want je kunt ook foto's trekken van zaken die je zelfs niet kunt zien, MAAR wel via een spiegel. Ook hier was er veel positieve aandacht aan verbonden. Kleuters vonden het heel bizar om foto's te trekken van bijvoorbeeld de kast achter hen die ze eigenlijk niet konden zien.
Zie foto weergave!
Reflectie 10: dinsdag 13 maart
vrijdag 16 maart 2012
Reflectie 9: maandag 12 maart
Afwezigheid blog
zaterdag 10 maart 2012
Filmpjes van week 2 (6 maart t.e.m. 9 maart)
Foto weergave week2: maandag 5 maart t.e.m. vrijdag 9 maart
Ook werkten we deze week intensief rond optische illusies. Alvorens hier ik mee begon, moeten kleuters gericht met een fototoestel kunnen werken indien we de optische illusie willen doen slagen (zonder mijn begeleiding). Ik vertrok daarom vanuit enkele filmrolletjes (wel bekend van vroeger). Ik had er enkele uit karton en liet de kleuters opdrachten uitvoeren hiermee. Ze moesten foto's trekken en het kadertje voor de lens houden. Zo konden ze het beeld goed fotograferen zonder teveel te bewegen. Want het kadertje moest goed zichtbaar zijn. Dit verliep zeer goed. Kleuters hielp ik hierin vooruit. Ik weet dat een deel van de kleuters hier goed mee op weg zijn. Als je aan hen vraagt een optische illusie foto te maken, dat er zijn die dit goed onder de knie hebben. Dit te danken aan de foto kaders die ervoor zorgen dat je de lens van een fototoestel zo concret mogelijk voor een beeld kunt houden. Bekijk de volgende fragmenten:
Reflectie 7: vrijdag 9 maart
Ik vroeg aan de kleuters of ze wisten wat dat apparaat kon doen. De helft van de kleuters kende het van thuis. Ze wisten dat je hiermee foto's kunt afdrukken. Ik bevestigde dit ook. Hierna vertelde ik de kleuters dat je ook foto's met dat apparaat kon trekken. Dat begrepen ze niet. Tot één kleuter uit het niets toch een goed antwoord gaf. Hij probeerde uit te leggen dat je bijvoorbeeld een foto meermaals kunt doen afdrukken. Hij wou de link leggen met het maken vaan een kopie. Hij kwam niet op het woord kopie. Wel knap dat deze kleuter het wist. We deden het kopieerschermpje omhoog en ik liet zien wat we hiermee kunnen doen en hoe het werkt. Sommige kleuters vonden het toch nog wat raar. Ik had dus ook enkele foto's meegebracht van mezelf, toen ik mijn hoofd onder dit kopieerapparaat gelegd heb. Ze vonden het grappig. Ik vertelde hen wel dat als je zoiets doet, je aardig goed moet opletten voor je ogen. Er schijnt een laserlampje heen en weer. Datgene maakt de kopie van je en probeert je te onthouden. Ik zei dat je best je ogen sluit, want dat dat lampje niet zo goed is voor de ogen. Hierop reageerden enkele kleuters geschrokken. Ze waren bang dat ze hiervan blind zouden worden. Ik stelde hen gelukkig gerust en legde duidelijk uit hoe ze hiermee te werk kunnen gaan en dat je gewoon je ogen moet sluiten.
Opvallend was dat ik eerst enkel wit papier uit mijn printer kreeg. Ik begreep er helemaal niets van. Ik had een beetje schrik dat het misschien te maken had met het feit dat ik die printer van mijn kot tot in de school in een koffer heb gezwierd en die misschien door de schokken vernield was? Ik kreeg geen beeld op mijn blad. Ondertussen liet ik de kleuters toch maar hun hoofd of een voorwerp erop leggen en experimenteren met de knoppen. Terwijl was ik op de computer aan het uitvissen wat er scheelde. Nadien toch voor de zekerheid de cartriges eens nagekeken met de kleuters. Ook zij vonden dit hartstikke boeiend. Ik had de inktpotjes nog eens geruit gehaald en er terug ingeklikt. Het papier hadden we ook nog eens goed nagekeken. Nu bleek dat er stukjes papier vast zaten onder de cartiges. In elk geval, het maakt niet uit, want plots werkt de inkt WEL. Maar de eerste keren kregen we geen zwart/wit kopies, ook geen kleur, maar heel vreemde kleuren er uit (zie fotoweergave). Dat was echt wel heel bizar, maar tegelijkertijd was het zelfs niet erg. Het was ontzettend mooi. Toen werd ik toch wat nerveus van die printer en heb ik uiteindelijk nieuwe inkt cartriges ingedaan. Wat bleek achteraf? De inkt was zo goed als op. Het was dus een beetje een combinatie van vanalles (zwart/wit; kleuren en vreemde kleuren).
De activiteit was een absolute topper. De kleuters kregen maar niet genoeg van deze activiteit. Eerst liet ik hen gewoon experimenteren met de printer en had hen snel en kort uitgelegd hoe dat werkt en op welke knopjes ze steeds moeten drukken.
Ik had de printer op een stoel gezet en voor de printer twee krukjes waar de kleuters op konden zitten. Ik heb dit ook gefilmd voor mezelf (zie filmweergave). Ongelooflijk tof om te zien hoe de kleuters hier mee te werk gingen. Ook hoe ze samen zochten naar alternatieven om zichzelf in of met kleuter, met of zonder voorwerp te fotografen via het kopie apparaat.
Ze waren ook steeds op zoek naar nieuwe grappige bewegingen en bepaalde gezichtsuitdrukkingen op de foto. Ik denk dat dat ook kwam omdat ze mijn voorbeeldfoto's zagen liggen en deze wouden nabootsen. Ze liepen ook rond in de klas om foto's aan mekaar te laten zien. Zo fier waren ze erop. Met de kleuters ging ik ook in gesprek over hun foto, zo had je bijvoorbeelde bewegende of half bewegende foto's. Hoe komt dat? Waarom zou dat zijn? Was je te snel met bewegen? Of lag je niet goed? De foto's spreken in elk geval boekdelen. Ik ga met de resultaten van de foto's hier ook een boekje van maken, zodat ze vanaf volgende in de boekenhoek hier naar kunnen kijken.
Deze activiteit trek ik door naar volgende week. Niet iedereen heeft dit kunnen doen en het lijkt me leuk als elke kleuter hier de kans heeft gehad. Ook de geluiden kunnen we moeilijker maken.
donderdag 8 maart 2012
Reflectie 6: donderdag 8 maart
Ik ben met de kleuters ook de wereld op z'n kop gaan bekijken. Ook dit werd gefilmd. Samen met enkele kleuters hield ik een gesprekje. Maar niet zomaar, we hingen ondersteboven aan een speeltuig op de speelplaats. Het beeld wat wij zagen, was vrij raar en tegelijkertijd ook indrukwekkend.
Reflectie 5: woensdag 7 maart
dinsdag 6 maart 2012
Reflectie 4: dinsdag 6 maart
zaterdag 3 maart 2012
Filmpjes van week 1 (29 februari t.e.m 2 maart)
Hieronder laat ik enkele filmfragmenten zien van de kleuters van 29 februari t.e.m. vrijdag 2 maart. Ook zij hebben ze vrijdag 2 maart als terugblikmoment kunnen bekijken. Ze vonden dit erg leuk.
Vrijdag 2 maart was ik met enkele kleuters naar buiten getrokken. Ik had een kort gesprekje met één kleuter. Ik vroeg haar enkele vraagjes over camera's en fototoestellen (zie hieronder). Vanaf volgende week ga ik de kleuters elke dag laten vertellen en terugblikken via een tv box.
Vrijdag 2 maart gaf ik een klassikale impressie. Ik liet de kleuters de camera doorgeven en zichzelf voorstellen in de camera. Ze moesten de camera omgekeerd vasthouden. Ze vonden dit erg leuk dat ze het zelf mochten doen (zie hieronder)
Donderdag 1 maart liet ik de kleuters vrij filmen en experimenteren met de fototoestellen en camera's. Achteraf deed ik een leuk oefeningetje met hen. Kijk maar eens mee (zie hieronder). Kleuters hebben de afgelopen 2.5 dagen veel experimenteerkansen gekregen (bewegend filmen en foto's trekken, draaien, springen, lopen). Vanaf maandag probeer ik het audiovisueel proces verder te zetten naar een moeilijkheidsgraad hoger.
Woensdag 29 februari liet ik de kleuters experimenteren in de audiohoek. We begonnen de activiteit met het experimenteren van fototoestellen en gericht kijken naar foto's en schilderijen. Kleuters waren geboeid en verrast (zie hieronder)
vrijdag 2 maart 2012
AUDIOHOEK week 1
Ik zorg voor bijpassende materialen die het gericht kijken en waarnemen stimuleren: verrekijker, vergrootglas, schilderijen,...
Kleuters leggen steeds terug wat ze gebruikt hebben.
Naar volgende week verrijk ik de hoek met nieuwe materialen: printer (foto's), extra laptops, verrekijkers, vergrootglazen,..
Reflectie 3: vrijdag 2 maart
Reflectie 2: donderdag 1 maart
Reflectie 1: woensdag 29 februari
dinsdag 28 februari 2012
Gericht kijken via schilderij-foto + film
Per toeval kwam ik net in de winkel nog enkele materialen tegen die ik zeker kan gebruiken gedurende de stage. Vooral de schilderijen zijn zeer bruikbaar voor kleuters om te experimenteren met beelden van een foto. Kleuters gaan gericht kijken.
Zie foto's en filmpje:
Deze schilderijen vertonen twee beelden.
Bekijk het filmpje:
Op deze foto zie je de herkenbare schrijfplankjes. Toch blijft het merkwaardig war er kan gebeuren nadat je iets hebt geschreven. Het zwart kan verdwijnen door via de knop onder de tekening te schuiven. Dit is niet meteen audiovisueel materiaal.
kleuters krijgen wel de kans om doelgericht te kijken en na te denken waarom zo iets zomaar verdwijnt op zijn schermpje. Kan geen kwaad dit materiaal aan te bieden.
zaterdag 25 februari 2012
Webcam vanuit een ander gezicht...
Belangrijk weetje:
- Je geeft de eerste vijf à tien minuten begeleiding aan de kleuters.
- Je geeft hen korte instructies. Voor de rest moeten ze zelf experimenteren.
- Je zorgt voor een kort stappenplan waarbij kleuters (5 jarigen) kunnen kijken indien ze vast zitten --> goed voor hun zelfsturing(!)
- Het is een combinatie van paint en tuxpaint met webcam dat ik gemaakt heb. Kleuters kunnen dit ook via enkele klikken op de muisknop.
Bekijk het volgende filmpje en ik leg je eventjes kort uit hoe dit webcamprogramma te werk gaat:
Voorlopige PLANNING woensdag 29 februari - t.e.m. vrijdag 16 maart
Weekplanning weldra online!
BEELD
a) BA: Zoektocht van foto's doorheen de klas -->speelplaats en school -
b) BA/ ZA - Fotoshoot van kinderen (pasfoto) in/uit thema;
c) BA/ nadien ZA - Experimenteerkoffer waarin tal van foto's, visuele materialen in te vinden zijn waarmee kleuters kunnen experimenteren tot fotografie;
d) BA: Nieuw experiment: foto's trekken aan de hand van een kopieer apparaat (printer aansluiten op computer): bijvoorbeeld:
Bijvoorbeeld: http://vimeo.com/21446623
f) BA: KO heeft enkele foto's getrokken. Twee groepjes. Ze geeft elk twee à drie kleuters een fototoestel. Kleuters gaan die foto proberen na te maken.
g) Korte BA - snel over tot ZA: Webcam programma op de computer. Ko geeft eerst korte instructie maar laat kleuters nadien zelf ontdekken. Kleuters kunnen experimenteren met de webcam die foto's van hen trekt. Nadien kunnen ze het makkelijk bewerken door een paar kliks met de muisknop. (Ik zorg voor de zekerheid voor een stappenplan -- oudste kleuters)
Bijvoorbeeld:
Ook kan je je gezicht veranderen in een ander soort figuur (zie filmpje volgend bericht).
De vormen tuxpaint en paint zelf kun je in dit webcamprogramma bewerken. Ook voor kleuters is dit super handig en helemaal niet moeilijk. Ze kunnen hier vrij in bewegen.
h) BA: Met kleuters de ruimte observeren en exploreren met audiovisueel materiaal: de wereld op z'n kop bekijken. Met kleuters babbel momentjes ondersteboven houden. Hoe voelt dat? Wat zien we? Vinden we dat leuk? Waarom niet? Verandert ons beeld? Akelig? Spannend? Interactiemomenten. (ondersteboven, al liggend, van dichtbij, van ver, via kijkmateriaal aka verrekijker, spiegel,...)
i) ZA: Ik integreer hun werkjes in de boek en luisterhoek. Kleuters kunnen de zelfgemaakte verhalen bekijken.
a) BA en ZA: Geluidenkoffer waarin kleuters via begeleiding eerst en achteraf zelfstandig kunnen exploreren wat voor geluiden er allemala bestaan met tal van voorwerpen;
b) BA: Met kleuters op zoek gaan naar zachte en harde geluiden. Wat is zacht? Wat is hard? Eerst hen laten onderzoeken en experimenteren wat zacht of hard is. Opnemen met didactfoontjes, maar ook camera's (lens afzetten);
c) ZA: Geluiden van thuis naar de klas brengen;
d) BA en ZA: Geluiden raden die kleuters zelf hebben opgenomen met didactfoontje of camera (lens af);
e) BA klassikaal: ZEN moment inlassen met de buiten geluiden die kleuters hebben opgenomen;
f) BA eerst, nadien meteen ZA: Kleuters blinddoeken en hen in groepje laten raden welk geluid het is;
g) BA en ZA: Geluid proberen te tekenen aan de hand van geluiden die kleuters op voorhand zelf hebben opgenomen, maar ook nieuwe geluiden. Wat roept dat bij hen op?;
h) BA: Zoals tijdens de vormingsdagen maakten we zelf geluid op een videofragment. Met de kleuters geluid maken dat we nadien plakken op een filmfragment;
i) ZA: Kleuters nemen geluiden op in de klas
FILM (op basis van geluid en beeld)
a) Foto's met de kleuters bespreken en ze zelfstandig hier geluid op laten opnemen;
b) Omgekeerd- geluid laten horen en zij maken zelfstandig foto's van beelden die erbij zouden horen;
c) Muzische inbreng: lied maken met de kleuters over audio (extra), aan de hand van beeldmateriaal van hen;
d) Boodschap van algemeen prut: kleuters vertellen in een TVbox aan de hand van prenten en geluiden die ze horen;
e) kleuters kunnen via CyberYoulinkCam filmpje opnemen;
f) camera man van de dag;