Vandaag was het maar een halve dag waardoor ik weer tijd had om de kleuters voldoende te laten herhalen. Ik heb dit gedurende stage erg veel gedaan omdat ik merk dat heel wat kleuters hier nood aan hebben. Voor mijn begeleide/zelfstandige activiteit stelde ik de kleuters een nieuw computerprogramma voor. De kleuters moesten de foto's die allemaal getrokken zijn geweest bewerken. Hiervoor had ik een leuk programma waarbij de kleuters heel eenvoudig en simpel mee aan de slag konden. Ze konden foto's een speciaal effect geven, maar ook bewerken met lippenstift en tal van mogelijkheden. Bekijk bij de foto weergave zeker de foto's. Ook het opslaan van de foto's legde ik hen heel simpel uit. Slechts twee klikken en de foto werd opgeslaan. Hierdoor kregen we hele leuke verrassende resultaten.
Ik zorgde ook voor begeleide activiteit waarbij ik met enkele kleuters ging terug reflecteren op al de afgedrukte foto's en werkjes van de camera die zijn gemaakt. Ik zorgde voor boekjes die we samen hadden samengesteld. De kleuters gingen ook samen met mekaar in interactie over wie ze zagen en wie niet op de foto. Dit was erg leuk. De kleuters vonden het fascinerend hoe de foto's er uit zagen die zij hadden gemaakt. Ik denk dat dit zeker een grote positieve doorsnee heeft gehad gedurende mijn stage: de terugblikmomenten met hun werk. Dit vonden zijn een absolute topper. Ook straf hoe kleuters van mekaar weten wie wanneer welke foto getrokken heeft. Het was leuk om te zien om ze mekaar's foto beoordelen. Sommige kleuters vonden bepaalde foto's niet mooi. Ik probeerde dan met hen te praten hierover. Waarom vonden ze bepaalde foto's wel mooi en waarom andere niet. Ook had ik de foto's erbij genomen die zijn gemaakt via het printerapparaat. Tijdens die activiteit hadden we ook heel wat voorwerpen op de kopie gelegd. Voor hen herkenbare materialen uit de klas. Maar soms ook niet: soms handen, of mijn ring,... Hoe reageerden de kleuters er dan op? Ontzettend slim en bedacht. Zij zien zoveel en onthouden vaak kleine details waar ik zelfs geen oog soms voor heb. Dit maakt zoveel leuks aan deze audiostage. Er zijn heel wat zaken geweest gedurende mijn activiteiten waar ik geen oog voor had, maar kleuters wel. Als zij er dan mee af kwamen, verschoot ik er soms van hoe goed zij alles observeren en kennen.
Mijn zelfstandige activiteit waren de brilletjes. Ik zorgde voor brilletjes vanuit fotokaders met verschillende kleuercontrasten. Ik heb deze activiteit zeker niet in het begin van mijn stage gezet omdat ik kleuters net eerst bewust wou laten worden van hun omgeving in hoe wij het altijd zien. Naarmate dat vordert trekt je dit door naar contrasten en de ruimte via een ander pespectief te bekijken. Zo had ik ook een kaartje bij met daarin een vergrootglas. Kleuters vonden dit ontzettend leuk om door te kijken. Alles werd plots groots en dichterbij. Ik had ook spiegels meegebracht. Want je kunt ook foto's trekken van zaken die je zelfs niet kunt zien, MAAR wel via een spiegel. Ook hier was er veel positieve aandacht aan verbonden. Kleuters vonden het heel bizar om foto's te trekken van bijvoorbeeld de kast achter hen die ze eigenlijk niet konden zien.
Zie foto weergave!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten