Vandaag zorgde ik voor een klassikale impressie. Dit had ik toch wel verkeerd aangepakt. Ik zorgde voor een activiteit rond geluid. Een deel van de kleuters waren de voorbije dagen toch al vrij intensief bezig geweest met geluid. Ik ging er dus vanuit dat mij KI prima zou verlopen. Maar ik liep met mijn gezicht tegen de muur op. Mijn activiteit bestond eruit dat ik enkele geluidjes op de recorder liet horen met koptelefoon. Om de beurt mochten dan enkele kleuters komen luisteren en het geluid nabootsen. Dit was ongelooflijk moeilijk voor de kleuters. Ik had die niet verwacht. Ik dacht dat zij creatief genoeg zouden zijn een geluidje te kunnen nadoen. Maar achteraf bekeken eigenlijk toch niet zo simpel. De geluiden waren opgenomen door de kleuters, maar het was nog te abstract om hierbij te zorgen voor klanknabootsing. De kleuters kwamen telkens terug op hetzelfde geluid: krrr krrr krrr. En gelijk hadden ze, want toen ik het zelf probeerde bleek hoe moeilijk dit was. Ik had mijn ki dan ook zwaar overschat.
Wat leer ik hier uit?
Dat het mij opvalt hoe belangrijk dit proces is. Je kunt niet stappen overslaan, maar je moet elke kleuter zo intensief geluid laten beleven. Ook mijn activiteit had ik misschien anders kunnen aanpakken door de kleuters gewoon via twee afgedrukte prenten laten kiezen tot welk geluid iets hoor bijvoorbeeld: geluid = rits open, vervolgens twee of drie prenten van mogelijk antwoorden. Kleuters krijgen dan meer zicht op het geluid. Als ik het zo had aangepakt was mijn ki wel gelukt. Helaas heb ik het te abstract aangepakt en dat is wat de kinderen net niet nodig hebben. Ook juf Sarah gaf mij deze tip. Zij vond het ook ontzettend moeilijk en te abstract om het geluid na te bootsen.
Vervolgens werd de klas in twee groepen opgesplitst. Juf Sarah nam negen kleuters mee voor een door werkactiviteit. Hierdoor had ik een ander groep van negen kleuters en de klas voor mezelf. Leuk! Ik zorgde voor een halve klassikale activiteit. Op basis van mijn minder leuke en goede klassikale impressie kon ik mijn activiteiten nog flexibel aanpassen voor de voormiddag. Ik wou toch dat de kleuters via een andere manier het geluid intens zouden beluisteren.
Ik zorgde dus voor het verhaaltje van Wardje en liet dit gezamelijke aan hen luisteren. Ik liet hen de verschillende manieren van horen beluisteren. Hoe hoort Wardje alles rondom zijn omgeving? (Wardje heeft een gehoor probleem).
Hierna nam ik de computer mee naar onder en besloot ik de geluiden af te spelen op de computer die de kleuters de week ervoor hebben opgenomen in de klas.Ze werden in groepjes van twee gesplitst en telkens als ik een geluid liet horen moesten ze op zoek gaan naar dat geluid in de klas. Ze brachten dan een voorwerp mee tot aan de tafel en zo konden we gezamelijke communiceren en met mekaar in interactie gaan over het geluid en het bijpassende voorwerp. Deze activiteit verliep zeer goed. Natuurlijk ook niet evident. Maar ze hadden de mogelijkheid het geluid te ontdekken en te ondervinden. Ook al was het niet juist, ze kwamen met materialen af die bijna hetzelfde geluid maakte. Dat gaf mij aan dat ze er intens mee bezig waren. Terwijl zij op zoek waren in de klas, filmde ik hen ook, om achteraf een beeld hiervan te krijgen voor mezelf.
We hadden de week ervoor ook een zen moment buiten gehouden. Dit was leuk en vooral genietend! Ditmaal wou ik dat eens in de klas proberen. Ik liet de kleuters eerst boven in de onthaal kring liggen. Hieruit concludeerden we dat we toch niet zo heel veel horen. De kleuters hoorden mekaar ademen, bewegen, ... Maar er werd weinig geluisterd naar het geluid los van de personen zelf. Vervolgens besloot ik dan maar de kleuters eens naar onder te nemen. Ze namen plaats aan een tafel en mochten hun hoofd op de tafel leggen. Dit verliep veel beter. Kleuters hoorden plots veel meer. Hoe kwam dit? Verschil van hoogte? Dichter bij het betrokken voorwerp/materiaal? Kleuters hadden ook sneller reactie op geluid, zo hoorden ze de druppels water uit de kraan botsen in de lavabo, of voetstappen van mij in de klas, of de computer die geluid maakt van de batterij,...
In de namiddag trok ik weer naar buiten met een groepje kleuters (begeleide activiteit) die ik nog niet zoveel gehad heb in mijn audiohoek voor geluid. Het waren drie kleuters die steeds geboeid zijn door de fototoestellen en camera's. Ik bouwde ben hen buiten een spelletje op waarbij de kleuters vijf geluidjes moesten opnemen overal waar ze maar wilden. Ik gaf hen eerst enkele voorbeeldjes van andere kleuters, hier hadden ze nood aan.
Achteraf kwamen ze terug naar mij toe gelopen en hadden ze er zeker vijftien tot twintig. Waarom? Omdat ze plots zoveel geluiden tegenkomen in de tuin en op de speelplaats. Het gaf me aan dat ruimte en exploreer kansen heel erg veel doen tijdens activiteiten. Kleuters hebben nood aan voldoende mogelijkheden om hun activiteit zo goed mogelijk in plooi te krijgen.
Ik ging ook samen met de kleuters luisteren en kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten