Bij één van mijn eerste zelfstandige activiteiten ben ik met de kleuters op zoek gegaan naar geluiden. Ditkeer naar de geluiden die bij een foto horen. Ik had de foto's van afgelopen week erbij genomen en deze afgedrukt. Alleen of in een groepje van twee trokken de de klasruimte in om het eventuele bijpassende geluidje op te nemen met hun recorder. Alvorens de activiteit had ik wel enkele voorbeelden gegeven. Dit was zeker nodig, want van sommige kleuters wist ik dat ze het niet zouden begrijpen. Na mijn voorbeeldjes op de computer waren ze al gauw enthousiast en begrepen ze de opdracht. Ik zelf nam ook regelmatig de camera bij de hand en ging de kleuters achterna op te filmen. Zo observeerde ik hen goed en stond dit ook op beeld voor mij achteraf. Dit kun je morgen zien bij het nieuwe onderdeel van de week: filmpjes van maandag 5 t.e.m. vrijdag 9 maart.
Deze activiteit heb ik ook doorgetrokken om buiten te doen. Ik trok met enkele kleuters naar buiten om op zoek te gaan naar spectaculaire geluiden in de natuur, schoolomgeving, ... Ik was stom verbaasd vandaag waar dat deze kleuters de geluiden zijn gaan zoeken. Ongelooflijk knap! Ook dit filmden ik op de voet mee. Zo heb ik een beeld ervan tijdens mijn reflectie (zie morgen online). De kleuters had ik ook een microfoon gegeven. Dit maakte het geluid nog intenser. Je houdt de microfoon zo dicht mogelijk tegen het voorwerp en het heeft nog een ander geluidseffect dan wanneer je het met de recorder tegen een voorwerp of iets houdt. Het was alvast de moeite. Als je het filmpje morgen bekijkt, zie je hoe intens zij er mee bezig waren.
Naar aanleiding van mijn filmrolletjes/kadertje activiteit van gisteren gaf ik de kleuters vandaag enkele foto's van optische illusies. Ik zorgde voor een sterke begeleide activiteit en verdiepten samen met de kleuters in deze foto's. We gingen met mekaar in interactie over de verschillende foto's die we zagen. De activiteit van gisteren had zeker een meerwaarde hiervoor. Gisteren was de bedoeling van de activiteit zo gericht mogelijk een foto trekken van iets (zonder al te veel te bewegen). Maar een foto te trekken, eender wat, maar zo stil mogelijk in het foto-film kader. Die activiteit heb ik vandaag eerst ook herhaald. Vervolgens kon ik de kleuters dichter brengen bij de optische illusies. Want hier gingen zij weer foto's trekken van mekaar. Maar ditkeer moesten ze geen rekening houden met een voorwerp, maar met mede klasgenoten. De kleuter die fotografeerde moest dus zo goed mogelijk zijn fototoestel vasthouden om deze illusie foto te doen lukken.
Het resultaat zag er schitterend uit. Ik heb met de kleuters hier ook op terug gekeken achteraf. Zij begrepen wel wat er gebeurde. Maar zagen de link niet met hoe het kwam dat iemand precies op je staat. Terwijl die misschien heel ver staat. Ze waren hier vrij enthousiast over, maar tegelijkertijd ook in de war.
Her riep veel vragen bij hen op.
De kleuters zijn ook ontzettend muzisch geboeid door al de materialen waarmee ze in contact komen. Ik probeer ook altijd evenwicht te vinden tussen de opdracht die ze moeten volgen en achteraf een eigen momentje. Ik geef hier zeker ook tijd voor. Kleuters moeten af en toe doen wat ze graag doen. En als de zingende kleuters plots een microfoon en recorder vast hebben, vinden zij het super om eens tussendoor bijvoorbeelde te zingen. Of als iemand een fototoestel heeft van zichzelf steeds foto's te trekken. Ik hecht hier ook enorm veel belang aan. Ik geef kleuters hier dan ook nadien altijd de ruimte voor. Dit vinden ze super (zie filmpje morgen).
Ik ben met de kleuters ook de wereld op z'n kop gaan bekijken. Ook dit werd gefilmd. Samen met enkele kleuters hield ik een gesprekje. Maar niet zomaar, we hingen ondersteboven aan een speeltuig op de speelplaats. Het beeld wat wij zagen, was vrij raar en tegelijkertijd ook indrukwekkend.
Ik ben met de kleuters ook de wereld op z'n kop gaan bekijken. Ook dit werd gefilmd. Samen met enkele kleuters hield ik een gesprekje. Maar niet zomaar, we hingen ondersteboven aan een speeltuig op de speelplaats. Het beeld wat wij zagen, was vrij raar en tegelijkertijd ook indrukwekkend.
Ik leer tijdens deze stage hoe belangrijk het proces van zo audiovisueel materiaal nodig is. Kleuters hebben vooral ook TIJD nodig om te ontdekken en te experimenteren. Ik hecht daarom deze stage ook veel aan tijd voor de kleuters. Ik herhaal ontzettend veel activiteiten. Ook kleuters vragen er naar om dit te doen.
Ik film met mijn persoonlijke camera ook de kleuters vaak/bijna altijd in hun opdrachten die ze aan het uitvoeren zijn. Voor mij is het belangrijk om achteraf samen met hen te zien van: hoe heeft die kleuter dat nu gedaan? Hoe reageerden hij/zij op een bepaald iets?
Ook zij vinden dit ontzettend leuk dat ik hen film. Dit draait niet om het product, dit draait om terugblikmomenten een goede zet te geven. Ik laat hen stappen zien op beeld, die zij zelf niet hebben kunnen waarnemen: bijvoorbeeld: T. en A. trokken vandaag de natuur in en zochten ontzettend veel geluiden. Ik filmden hen.
Dit is leuk om nadien EN die geluiden EN hetgeen hoe zij het hebben aangepakt te laten horen en zien. Ik ben er alvast heel enthousiast over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten