EINDREFLECTIE - audio stage

Het einde van de stage is aangekomen. Ik heb de afgelopen weken (tijdens het opruimen, uitpakken, herbekijken van beelden) eens rustig nagedacht over de voorbije stage. Ik heb stil gestaan bij de beelden en klanken die ik opnieuw kon horen maar ook bij de materialen en de reflecties tijdens de stage. Hoe blik ik terug op mijn audiovisuele input gedurende deze stage?

Ik denk even terug aan volgende belangrijke vragen die ik voor mezelf opstel:

1. Heb ik de kleuters voldoende ontdek en experimenteer kansen gegeven?

Ik had een groot aanbod van materiaal. Ik zorgde voor een juiste onderverdeling in mijn audiohoek. Via mandjes en pictogrammen liet ik de kleuters duidelijk maken wat er zich allemaal schuilde in de mandjes. Ik zorgde voor ruim voldoende experimenteerkansen. Ook herhaling tel ik hier zorgvuldig bij. Het is belangrijk dat kleuters die kansen tot ontplooien en experimenteren voldoende en langdurig kunnen behouden. Ik overviel de kleuters ook niet met het materiaal. Zorgvuldig probeerde ik dagelijks een andere verrijking van audio materiaal aan te bieden. Dit werkte ook stimulerend bij de kleuters. Zo kreeg je ook een beter beeld welke interesse elke kleuter heeft.

2. Hebben ik de kleuters een beter beeld doen scheppen over beelden en geluiden? Hebben zij een andere waarde tegenover een bepaald geluid of beeld gekregen?

Ik had nooit gedacht dat kleuters, door zo intensief hiermee bezig te zijn, toch een beter beeld zouden kunnen scheppen over geluid en beeld. Maar door nu eens intensief 2.5 weken bezig te zijn, besluit ik iets helemaal anders.

Tijdens zo een stage is het belangrijk (eender welk thema of project je uitwerkt) dat je proces goed in mekaar moet zitten. Spring met kleuters niet zomaar van de hak op de tak. Dat is mij al gauw duidelijk geworden tijdens deze stage. Laat kleuters via ontdekken stilletjes aan doorstromen naar activiteiten die een bepaald leerdoel voor ogen hebben. Zo schep je met hen een bepaalde waarde door meer oog te krijgen voor details. Maar ook alternatieven gaan bekijken en opzoeken (webcams, bewerken, foto's afdrukken,...). De audiovisuele wereld staat niet stil. Uit mijn reflecties kom ik wel tot bepaalde vaststellingen:

- Niet alle kleuters staan open voor dit materiaal. Ik had één tot twee kleuters die er weinig behoefte tot hadden. Ondanks de extra uitdaging die ik lanceerde in mijn activiteiten;

- Kleuters maken stilletjes aan keuzes. Door voldoende verrijking van heel wat materiaal besluiten kleuters plots wat hen het meest aanspreekt. Dit verschilt van kleuter tot kleuter;

- Er zijn kleuters die nood hebben aan ruim voldoende herhaling van activiteiten om het geluid of beeld intenser te beleven;

- Als kleuteronderwijzeres moet je aardig goed opletten voor differentiatie. Zorg dat kleuters (zwak of sterk) goed mee zijn in je opdrachten. Zorg voor voldoende alternatieven indien iets niet leuk.

NOTA: Wel heb ik spijt dat ik één activiteit niet heb gedaan, die tijdens de intro dagen zeer leuk werden voorgesteld, namelijk het werken met een overheadprojector. Maar ik zag de haalbaarheid in mijn weekschema ook niet echt zitten. Mocht ik iets langer in de klas gestaan hebben, zou ik de activiteit zeker gepland hebben.  Want ik denk dat deze activiteit ook zeer sterke kanten biedt in het groeiproces van beeld en klank. Mijn proces gaat stap voor stap vooruit, maar niet van de hak op de tak. Soms wel, soms niet!

3. Creëerde ik een krachtige leeromgeving in mijn audiovisuele activiteiten?

Ik denk dat ik dat eerlijk gezegd wel gedaan heb. Ik liet de kleuters niet zomaar 'spelen' in mijn audiohoek. Neen, ik zorgde voor een krachtige omgeving waarin kleuters voldoende kansen hadden om zich te ontplooien en te ontdekken. Kleuters kregen voldoende stimulans en impulsen van mij. Ik gaf hen tips en probeerde de interactie zo goed mogelijk op te volgen en hierop in te gaan, samen met de kleuters.

4. Ging ik voldoende in interactie met de kleuters? Deden zij dit ook onderling? Wat leer ik hieruit?

En of! Ik heb de voorbije 2.5 weken zeer goede interacties gehad met de kleuters, maar ook zij met mekaar. Ik zorgde elke dag voor korte praatmomenten waarin ik met de kleuters stil stond bij de activiteiten, materialen en meningen over de audiohoek. Ook kleuters zorgden onderling voor een sterke interactie. Tijdens heel wat activiteiten werd dit duidelijk. Ongelooflijk hoe kleuters met mekaar kunnen spreken over activiteiten en hierbij hun mening aan mekaar kunnen verkondigen. Wat ook heel erg belangrijk was tijdens deze stage was de sociale ontwikkeling die ik erbij nam. Kleuters moesten samen per twee aan een fototoestel werken. Hierdoor leerden ze ook mekaar's ideetjes kennen en hun beurt afwachten. Ze leren ook van mekaar, hoe dit die kleuter dat en hoe zie ik het. Ik leer als kleuteronderwijzeres dat ik zorg voor voldoende impulsen. En kleuters de kans geef tot interactie met mekaar tijdens activiteiten.

5. Hoe ging ik om met de kleuters die een bepaald hoor of kijk achterstand hebben? Wat deed ik?

Ik probeer deze kleuter(s), wanneer die in mijn audiohoek zijn, extra aandacht te geven door concreter de oefening of activiteit uit te leggen. Ik probeer hem/haar ook individueel te benaderen door te beginnen vanaf nul en zo stilletjes aan de activiteit moeilijker aan te gaan tot wanneer hij/zij zegt stop. Toch blijft het heel moeilijk. Gelukkig ben ik toch op zoek gegaan naar boeken of info cd-roms waarbij intens luisteren en horen  voorop staan. Ik kwam terecht bij een ervaringsgericht onderwijskundige map waarin Ferre Laevers kleuters via opdrachtkaarten dichter bij geluid en beeld laat komen.

Via deze CD roms gaat het over hoe Wardje kijkt en hoort. Wardje hoort niet goed, hoe hoort Wardje zijn omgeving? Welke geluiden komen er aan te pas? Ook dit heb ik extra kunnen integreren gedurende mijn stage en het had aantrek tot bij alle kleuters. 

6. Was mijn proces sterk genoeg? Aan wat merkte ik dit?

Als ik een groeilijn voor de kleuters maak wat betreft audiovisueel werken, merk ik zeker dat er een samenhang is van een goed, zorgvuldig en mooi proces. Toch besef ik, door zo intensief hiermee bezig te zijn, waar het op bepaalde vlakken beter kan. Ik vind dit ook goed dat ik ook de werkpunten hiervan kan ervaren. Er zijn uiteraard activiteiten geweest, die misschien ver boven het niveau van de kleuters lagen. Maar ergens ben ik blij dat ik ze met hen heb uitgetest. Ik leer hier zelf uit en zie bij mezelf dan ook vooruitgang op gebied van flexebiliteit en aanpassing van activiteiten. Voor de rest ben ik wel tevreden over het proces. Ik heb al de kleuters voldoende kansen gegeven en die hebben ze met veel plezier genomen.

7. Wat deed ik met het resultaat van de kleuters?

De kleuters hebben ontzettend veel foto's en filmpjes gemaakt. Zeer belangrijk vind ik dat hiermee ook iets gedaan wordt. Het product is niet belangrijk. Maar de waarde van het product wel. Via terugblikmomenten werd dit al gauw zeer duidelijk. Kleuters kregen eigen foto en filmmateriaal te zien. Ikzelf filmde ook heel wat activiteiten, dit voor mezelf, om 's avonds, maar ook overdag te zien waar iets misloopt en waar niet. Het was voor mezelf uitermate belangrijk dat ik de kleuters kon bezig zien 's avonds terwijl ik aan het reflecteren was. Ook bekeek ik de beelden en klanken van de kleuters erg grondig. Niets zo belangrijk dan dan. Het werk dat de kleuters hierin gestopt hebben, vatte ik samen tot een mooi geheel en gaf ik hen vandaag mee op cd-rom. Kleuters vinden het ontzettend leuk om hun werk ook thuis te tonen. Ik had al veel reacties gekregen van ouders. Maar ook voor hen is het leuk om te zien hoe actief hun kinderen  bezig zijn met deze audiovisuele wereld rondom hen.

Algemeen besluit

Ik heb mijn taak als stagiaire deze stage ten zeerste heel serieus genomen. Ik heb alvorens heel erg goed nagedacht en vooral zelf geexperimenteerd. Ik denk dat dat ook vaak de grote positieve doorslag had op mijn activiteiten. Ik wist op voorhand goed genoeg wat ik wou en wat ik deze kleuters wilden bijbrengen. Ik heb gezocht naar nieuwe fascinerende activiteiten die niet aller daags zijn. Ik heb kansen gegeven aan activiteiten die misschien niet altijd haalbaar zijn. Maar het resultaat mag er wezen. Ik had naar het einde van de stage een groep dol enthousiaste kleuters, die stuk voor stuk, wel iets konden vertellen over de audiovisuele wereld rondom hen die zij afgelopen drie weken hebben mogen beleven. Ik kijk daarom ook met een zeer positieve blik terug op deze stage. Voor mij had het nog een weekje langer mogen duren. Ikzelf heb weer meer bijgeleerd over het proces en van de kleuters!

Reflectie 13: vrijdag 16 maart

Naar aanleiding van mijn laatste stagedag liet ik de kleuters enkele filmpjes bekijken in de onthaalkring van de afgelopen dagen. Ik probeer dit zoveel mogelijk te doen. Kleuters zijn fier om zichzelf te zien en om te tonen wat zijn precies gemaakt hebben. De kleuters reageerden weer ontzettend blij. Na de filmpjes hield ik met de kleuters een heel kort gesprekje. Ik legde hen uit dat elke kleuter tegen het einde van de dag een cd-rom mee naar huis krijgt met daarop al de leuke foto's en filmpjes die zij gemaakt hebben thuis te herbekijken. Dit vonden ze super. Ik vind dat dit ook erg belangrijk is naar het einde van een audio visuele stage. Ik zelf zou het niet leuk vinden mocht ik gefilmd hebben, gefilmd worden,...en mezelf of mijn resultaten nooit mogen bewonderen en tonen aan anderen. Het doel van deze stage is het proces dat kleuters meemaken om een stapje dichter te staan bij die audiovisuele wereld. Maar het is nog leuker om dat proces, dat zij gemaakt hebben, opnieuw te bekijken.

Mijn dag vandaag stond daarom ook volledig in het teken van vrij spel en herhaling. De kleuters kregen van mij carte blache en mochten alle activiteiten die we gedurende 2.5 week gedaan hebben, opnieuw opfrissen.

Ik vond dit zeker belangrijk voor hen, omdat elke kleuter zijn interesse heeft opgebouwd. 

Ik herhaalde enkele actviteiten zoals:

- foto's trekken vanuit fotokadertje;

- geluid spel met Wardje;

- foto's trekken vanuit spiegels;

De kleuters genoten met volle teugen van de laatste dag.

Reflectie 12: donderdag 15 maart

Gedurende de voormiddag zorgde ik voor enkele activiteiten te samen in de audiohoek. Ik liet de kleuters per twee samen drie opdrachten uitvoeren. De eerste zelfstandige activiteit was achter de computer zelfstandig de foto's bewerken en afdrukken. Kleuters mochten elk drie foto's kiezen. Ik liet hen hier zelf in werken en stoorde hen niet. Dit was vooral herhaling in de audiohoek. De kleuters vonden dat gisteren erg leuk en het is te boeiend om dit niet meermaals te herhalen.

Mijn andere activiteit bestond uit het analyseren van foto's. Hierin gaf ik begeleiding. De kleuters kregen verschillende foto's te zien (afgedrukt): bewerkt, verkleurd, wazig, gepuzzeld,... Kleuters moesten onderling bespreken wie ze op de foto zagen? Hoe herkennen ze die persoon? Waarom zijn ze zo zeker? 

Dit sloeg ontzettend goed aan bij de kleuters. Vervolgens hing ik de foto's ook op aan de muur. Kleuters zijn hier heel fier op. Om de activiteit moeilijker te maken besloot ik de geluiden van de kinderen (recorder: waarin ze hallo zeggen) erbij te nemen. Ik liet om de beurt enkele geluiden van kleuters horen. Nu moesten de kleuters goed luisteren en kijken. Want ze moesten op zoek gaan welke stem bij de juiste foto hoort. Leuk was dit!

Kleuters leren ontzettend veel van mekaar in deze opdracht. Ze gaan hierdoor met mekaar in interactie en bespreken hierin hun meningen. Ze leggen uit waarom zij het zo horen en niet zo. Dit was erg boeiend tijdens deze activiteit.

Vervolgens was er nog aan andere zelfstandige activiteit waarin ik twee kleuters liet kijken naar foto's op de andere computer. Samen moesten ze per foto (tien) op zoek gaan naar een geluid dat hetzelfde klinkt als de bijhorende foto. Dit moest daarom niet hetzelfde geluid te zijn. Maar een geluid waarvan zij denken dat het erg aansluit bij hun foto. Hierin moest ik eerst een goede aanzet geven (met voorbeeld), maar ze waren al gauw weg met de opdracht. Als ze dit gedaan hadden, mochten ze nog enkele keertjes luisteren en spelen op het spelletjes van Wardje en op zoek gaan naar de geluiden.

Reflectie 11: woensdag 14 maart

Vandaag was het maar een halve dag waardoor ik weer tijd had om de kleuters voldoende te laten herhalen. Ik heb dit gedurende stage erg veel gedaan omdat ik merk dat heel wat kleuters hier nood aan hebben. Voor mijn begeleide/zelfstandige activiteit stelde ik de kleuters een nieuw computerprogramma voor. De kleuters moesten de foto's die allemaal getrokken zijn geweest bewerken. Hiervoor had ik een leuk programma waarbij de kleuters heel eenvoudig en simpel mee aan de slag konden. Ze konden foto's een speciaal effect geven, maar ook bewerken met lippenstift en tal van mogelijkheden. Bekijk bij de foto weergave zeker de foto's. Ook het opslaan van de foto's legde ik hen heel simpel uit. Slechts twee klikken en de foto werd opgeslaan. Hierdoor kregen we hele leuke verrassende resultaten.

Ik zorgde ook voor begeleide activiteit waarbij ik met enkele kleuters ging terug reflecteren op al de afgedrukte foto's en werkjes van de camera die zijn gemaakt. Ik zorgde voor boekjes die we samen hadden samengesteld. De kleuters gingen ook samen met mekaar in interactie over wie ze zagen en wie niet op de foto. Dit was erg leuk. De kleuters vonden het fascinerend hoe de foto's er uit zagen die zij hadden gemaakt. Ik denk dat dit zeker een grote positieve doorsnee heeft gehad gedurende mijn stage: de terugblikmomenten met hun werk. Dit vonden zijn een absolute topper. Ook straf hoe kleuters van mekaar weten wie wanneer welke foto getrokken heeft. Het was leuk om te zien om ze mekaar's foto beoordelen. Sommige kleuters vonden bepaalde foto's niet mooi. Ik probeerde dan met hen te praten hierover. Waarom vonden ze bepaalde foto's wel mooi en waarom andere niet. Ook had ik de foto's erbij genomen die zijn gemaakt via het printerapparaat. Tijdens die activiteit hadden we ook heel wat voorwerpen op de kopie gelegd. Voor hen herkenbare materialen uit de klas. Maar soms ook niet: soms handen, of mijn ring,... Hoe reageerden de kleuters er dan op? Ontzettend slim en bedacht. Zij zien zoveel en onthouden vaak kleine details waar ik zelfs geen oog soms voor heb. Dit maakt zoveel leuks aan deze audiostage. Er zijn heel wat zaken geweest gedurende mijn activiteiten waar ik geen oog voor had, maar kleuters wel. Als zij er dan mee af kwamen, verschoot ik er soms van hoe goed zij alles observeren en kennen.

Mijn zelfstandige activiteit waren de brilletjes. Ik zorgde voor brilletjes vanuit fotokaders met verschillende kleuercontrasten. Ik heb deze activiteit zeker niet in het begin van mijn stage gezet omdat ik kleuters net eerst bewust wou laten worden van hun omgeving in hoe wij het altijd zien. Naarmate dat vordert trekt je dit door naar contrasten en de ruimte via een ander pespectief te bekijken. Zo had ik ook een kaartje bij met daarin een vergrootglas. Kleuters vonden dit ontzettend leuk om door te kijken. Alles werd plots groots en dichterbij. Ik had ook spiegels meegebracht. Want je kunt ook foto's trekken van zaken die je zelfs niet kunt zien, MAAR wel via een spiegel. Ook hier was er veel positieve aandacht aan verbonden. Kleuters vonden het heel bizar om foto's te trekken van bijvoorbeeld de kast achter hen die ze eigenlijk niet konden zien.
Zie foto weergave!

Reflectie 10: dinsdag 13 maart

Vandaag zorgde ik voor een klassikale impressie. Dit had ik toch wel verkeerd aangepakt. Ik zorgde voor een activiteit rond geluid. Een deel van de kleuters waren de voorbije dagen toch al vrij intensief bezig geweest met geluid. Ik ging er dus vanuit dat mij KI prima zou verlopen. Maar ik liep met mijn gezicht tegen de muur op. Mijn activiteit bestond eruit dat ik enkele geluidjes op de recorder liet horen met koptelefoon. Om de beurt mochten dan enkele kleuters komen luisteren en het geluid nabootsen. Dit was ongelooflijk moeilijk voor de kleuters. Ik had die niet verwacht. Ik dacht dat zij creatief genoeg zouden zijn een geluidje te kunnen nadoen. Maar achteraf bekeken eigenlijk toch niet zo simpel. De geluiden waren opgenomen door de kleuters, maar het was nog te abstract om hierbij te zorgen voor klanknabootsing. De kleuters kwamen telkens terug op hetzelfde geluid: krrr krrr krrr. En gelijk hadden ze, want toen ik het zelf probeerde bleek hoe moeilijk dit was. Ik had mijn ki dan ook zwaar overschat.

Wat leer ik hier uit?

Dat het mij opvalt hoe belangrijk dit proces is. Je kunt niet stappen overslaan, maar je moet elke kleuter zo intensief geluid laten beleven. Ook mijn activiteit had ik misschien anders kunnen aanpakken door de kleuters gewoon via twee afgedrukte prenten laten kiezen tot welk geluid iets hoor bijvoorbeeld: geluid = rits open, vervolgens twee of drie prenten van mogelijk antwoorden. Kleuters krijgen dan meer zicht op het geluid. Als ik het zo had aangepakt was mijn ki wel gelukt. Helaas heb ik het te abstract aangepakt en dat is wat de kinderen net niet nodig hebben. Ook juf Sarah gaf mij deze tip. Zij vond het ook ontzettend moeilijk en te abstract om het geluid na te bootsen.

Vervolgens werd de klas in twee groepen opgesplitst. Juf Sarah nam negen kleuters mee voor een door werkactiviteit. Hierdoor had ik een ander groep van negen kleuters en de klas voor mezelf. Leuk! Ik zorgde voor een halve klassikale activiteit. Op basis van mijn minder leuke en goede klassikale impressie kon ik mijn activiteiten nog flexibel aanpassen voor de voormiddag. Ik wou toch dat de kleuters via een andere manier het geluid intens zouden beluisteren.

Ik zorgde dus voor het verhaaltje van Wardje en liet dit gezamelijke aan hen luisteren. Ik liet hen de verschillende manieren van horen beluisteren. Hoe hoort Wardje alles rondom zijn omgeving? (Wardje heeft een gehoor probleem).

Hierna nam ik de computer mee naar onder en besloot ik de geluiden af te spelen op de computer die de kleuters de week ervoor hebben opgenomen in de klas.Ze werden in groepjes van twee gesplitst en telkens als ik een geluid liet horen moesten ze op zoek gaan naar dat geluid in de klas. Ze brachten dan een voorwerp mee tot aan de tafel en zo konden we gezamelijke communiceren en met mekaar in interactie gaan over het geluid en het bijpassende voorwerp. Deze activiteit verliep zeer goed. Natuurlijk ook niet evident. Maar ze hadden de mogelijkheid het geluid te ontdekken en te ondervinden. Ook al was het niet juist, ze kwamen met materialen af die bijna hetzelfde geluid maakte. Dat gaf mij aan dat ze er intens mee bezig waren. Terwijl zij op zoek waren in de klas, filmde ik hen ook, om achteraf een beeld hiervan te krijgen voor mezelf.

We hadden de week ervoor ook een zen moment buiten gehouden. Dit was leuk en vooral genietend! Ditmaal wou ik dat eens in de klas proberen. Ik liet de kleuters eerst boven in de onthaal kring liggen. Hieruit concludeerden we dat we toch niet zo heel veel horen. De kleuters hoorden mekaar ademen, bewegen, ... Maar er werd weinig geluisterd naar het geluid los van de personen zelf. Vervolgens besloot ik dan maar de kleuters eens naar onder te nemen. Ze namen plaats aan een tafel en mochten hun hoofd op de tafel leggen. Dit verliep veel beter. Kleuters hoorden plots veel meer. Hoe kwam dit? Verschil van hoogte? Dichter bij het betrokken voorwerp/materiaal? Kleuters hadden ook sneller reactie op geluid, zo hoorden ze de druppels water uit de kraan botsen in de lavabo, of voetstappen van mij in de klas, of de computer die geluid maakt van de batterij,...

In de namiddag trok ik weer naar buiten met een groepje kleuters (begeleide activiteit) die ik nog niet zoveel gehad heb in mijn audiohoek voor geluid. Het waren drie kleuters die steeds geboeid zijn door de fototoestellen en camera's. Ik bouwde ben hen buiten een spelletje op waarbij de kleuters vijf geluidjes moesten opnemen overal waar ze maar wilden. Ik gaf hen eerst enkele voorbeeldjes van andere kleuters, hier hadden ze nood aan.

Achteraf kwamen ze terug naar mij toe gelopen en hadden ze er zeker vijftien tot twintig. Waarom? Omdat ze plots zoveel geluiden tegenkomen in de tuin en op de speelplaats. Het gaf me aan dat ruimte en exploreer kansen heel erg veel doen tijdens activiteiten. Kleuters hebben nood aan voldoende mogelijkheden om hun activiteit zo goed mogelijk in plooi te krijgen.

Ik ging ook samen met de kleuters luisteren en kijken.

Reflectie 9: maandag 12 maart

Vandaag was het een leuke dag geweest. Ik gaf de volgende activiteiten in het leraarslokaal. Ik wou de kleuters weer wat meer doen stil staan bij geluid en beeld. Ik heb gewerkt rond enkele CD-ROMS van het ervaringsgericht kleuteronderwijs.

Via de spelen "oogjes open" en "oortjes gespitst" werk je op een spelenderwijze en educatieve manier rond klank en beeld. Het spel "oortjes gespitst" vertrekt vanuit een personage, genaamd Wardje. Wardje is iemand die niet zo goed hoort. Kleuters luisteren naar het verhaal van Wardje via de computer (activiteit van vier kleuters), vervolgens krijgen ze het verhaal te horen hoe dat Wardje het zou horen met zijn oren. Dit geluid is helemaal anders. Achteraf geef ik hen opdrachtkaarten via de CD-ROM. Kleuters krijgen oefeningen waar ze op zoek gaan naar geluiden op foto's. Achteraf gaan ze geluiden herkennen en oplossen. Ze krijgen dan prenten en moeten aandachtig luisteren naar het geluid (bijvoorbeeld: glas, sleutelhanger, blik, stoel,...).

"Oogjes open" gaat meer over het beeld dat kleuters zullen zien en hierbij beelden kunnen analyseren.

Hieronder een voorbeeld van de CD-ROM waarmee ik gewerkt heb.

Kleuters waren ontzettend enthousiast over de activiteit. Wat me wel opvalt is dat de de kleuters die niet actief mee participeren met de activiteiten geluid, het moeilijker hebben om bepaalde activiteiten te begrijpen of om zo goed mogelijk uit te voeren die draaien rond geluid. Dat maakt het proces over de klas wel moeilijk. Een gedeelte is mee, een ander gedeelte minder. 

De activiteit sloeg alvast erg goed aan. Ik zorgde dat vier koptelefoons werden aangesloten aan de computer. Kleuters kregen de kans om onderling op zoek te gaan naar de geluiden via de computer. Ik heb hen ook gefilmd en post het zo zo gauw mogelijk in filmweergave van deze week.

Vervolgens liet had ik begeleide activiteit in petto. Ik had enkele foto's meegebracht, hierbij liet ik geluiden horen via de recorder. Twee kleuters zaten langs mij en moesten aanduiden welke prent hoort tot het bijpassende geluid.

Dit verliep vlot omdat ik met foto's uit de klas werkten die de kleuters zelf hadden getrokken, met de geluiden die de kleuters hadden opgenomen.

Afwezigheid blog

Wegens download problemen op kotnet in Leuven kon ik niets posten op mijn blog gedurende de week. Mijn blog werkt dan ook actief via GOOGLE CHROME. 

Reeds thuis, plak ik de reflecties vanuit word op internet.

Excuses!

Filmpjes van week 2 (6 maart t.e.m. 9 maart)

Bij het eerste filmpje krijgen de kleuters de kans om te experimenteren met de verschillende mogelijkheden van een webcam. Via allerlei foto en film beelden bekijken ze zichzelf op de computer. De kleuters hadden het enorm naar hun zin. De beelden zijn ook indrukwekkend. 

Filmpje twee: hoe werken kleuters met de printer?  Hoe gaan ze te werk? 

Het derde filmpje draait rond Tuxpaint en Cybercam. Door deze twee programma's met mekaar te combineren kunnen kleuters schilderen en tekenen over hun eigen beeld. Leuk om terug te bekijken achteraf!

Filmpje vier en vijf gaan over het opnemen van geluiden. 

Filmpjes zijn buiten en binnen opgenomen! Heel fijn voor te zien hoe intensief te op zoek gaan naar geluid. Bekijk dit filmpje zeker volledig. Indrukwekkend hoe de kleuters rond geluiden bezig zijn. Ze ondervinden geluiden waar ik eerder niet bij stil stond! Ook opvallend hoe goed de kleuters hier met mekaar in interactie gaan zonder ik aanzet geef. Ze wisselen gesprekjes uit over de geluiden die ze horen. Fijn!

De kleuters zie je steeds met mekaar in interactie gaan in hun activiteiten. Ze zoeken mekaar op, laten mekaar geluiden horen en foto's bekijken. Kleuters genieten duidelijk met volle teugen ervan!

Ik vind dit beeldmateriaal zeker en vast belangrijk voor mezelf om hierop terug te blikken voor mijn reflecties. Maar ook met de kleuters her bekijk ik dit. Ik post dit om zo een beter beeld te scheppen van wat mijn activiteiten zoal inhouden. Meer info vind je in mijn reflecties (zie blogarchief en fotoweergave). 

Foto weergave week2: maandag 5 maart t.e.m. vrijdag 9 maart

We hebben foto's getrokken vanuit een kopieerapparaat (printer). Ik bracht deze mee naar school. We werkten  met zwart/wit en kleur. Kleuters konden hier zelfstandig heel goed mee aan de slag. Ik zorgde voor begeleiding om de foto's met de kleuters te bekijken en te analyseren. Ik gaf hen de ruimte om te experimenteren met dit kopieerapparaat. Ze mochten met twee of alleen, met of zonder voorwerpen te werk gaan. Je ziet verschillende soorten van foto's. Knap! Ik heb hen gefilmd terwijl ze bezig waren (te zien bij film weergave).  Volgende week maken we hiervan een foto boekje waar de kleuters in de boekenhoek naar kunnen kijken.



Ook werkten we deze week intensief rond optische illusies. Alvorens hier ik mee begon, moeten kleuters gericht met een fototoestel kunnen werken indien we de optische illusie willen doen slagen (zonder mijn begeleiding). Ik vertrok daarom vanuit enkele filmrolletjes (wel bekend van vroeger). Ik had er enkele uit karton en liet de kleuters opdrachten uitvoeren hiermee. Ze moesten foto's trekken en het kadertje voor de lens houden. Zo konden ze het beeld goed fotograferen zonder teveel te bewegen. Want het kadertje moest goed zichtbaar zijn. Dit verliep zeer goed. Kleuters hielp ik hierin vooruit.  Ik weet dat een deel van de kleuters hier goed mee op weg zijn. Als je aan hen vraagt een optische illusie foto te maken, dat er zijn die dit goed onder de knie hebben. Dit te danken aan de foto kaders die ervoor zorgen dat je de lens van een fototoestel zo concret mogelijk voor een beeld kunt houden. Bekijk de volgende fragmenten:

Vervolgens hebben de kleuters ook heel wat experimenteer kansen van mij gekregen met de webcam. Ze konden met dit programma tal van speciale foto's trekken. Maar ook konden ze hiermee zichzelf filmen. De kleuters hadden tot honderd manieren genoeg om van zichzelf een originele speciale foto te trekken. Ook de verschillende illusies kwamen hier al aan bod. Filmfragmenten te zien bij film weergave. Bekijk hier hoe ze te werk gingen:

Door de week zijn er ook heel wat fotografen geweest die tal van verschillende foto's hebben getrokken. Hiermee konden we aan de slag om geluiden op te nemen nadien en deze hierop te plakken. De foto's blijven een leuke herinnering, zowel voor mij als de kleuters.

Reflectie 7: vrijdag 9 maart

Vandaag begonnen we de dag met een klassikale impressie. Ik had de optische ilussies die de kleuters hadden getrokken afgedrukt. Hierbij had ik ook nog eens foto's van internet erbij gehaald (Parijs: eifeltoren, Cairo: piramides,...). Zo kon ik nog eens concreet bij de kleuters na gaan wat zij ondervinden bij het zien van deze foto's. Het blijft voor hen nog steeds zeer fanscinerend en speciaal hoe deze optische ilussies kunnen zijn. Ondanks we er nu al twee dagen mee gewerkt hebben, merk ik dat ze er zeer geboeid naar kunnen blijven kijken. De foto's die de kleuters hiermee hadden getrokken in de week, had ik afgedrukt. Ik hield met de kleuters een gesprek en probeerde de foto samen met hen zo goed mogelijk te analyseren. Doordat ze de activiteit al enkele keren hebben mogen proberen, begrijpen ze wel het perspectief hoe de foto is gemaakt. Maar het resultaat van de foto's blijven ontzettend boeiend om te bekijken. Vervolgens legde ik de link met de foto's die er zijn afgedrukt. Ik had mijn printer mee naar school genomen en had deze in de kring geplaatst.
Ik vroeg aan de kleuters of ze wisten wat dat apparaat kon doen. De helft van de kleuters kende het van thuis. Ze wisten dat je hiermee foto's kunt afdrukken. Ik bevestigde dit ook. Hierna vertelde ik de kleuters dat je ook foto's met dat apparaat kon trekken. Dat begrepen ze niet. Tot één kleuter uit het niets toch een goed antwoord gaf. Hij probeerde uit te leggen dat je bijvoorbeeld een foto meermaals kunt doen afdrukken. Hij wou de link leggen met het maken vaan een kopie. Hij kwam niet op het woord kopie. Wel knap dat deze kleuter het wist. We deden het kopieerschermpje omhoog en ik liet zien wat we hiermee kunnen doen en hoe het werkt. Sommige kleuters vonden het toch nog wat raar. Ik had dus ook enkele foto's meegebracht van mezelf, toen ik mijn hoofd onder dit kopieerapparaat gelegd heb. Ze vonden het grappig. Ik vertelde hen wel dat als je zoiets doet, je aardig goed moet opletten voor je ogen. Er schijnt een laserlampje heen en weer. Datgene maakt de kopie van je en probeert je te onthouden. Ik zei dat je best je ogen sluit, want dat dat lampje niet zo goed is voor de ogen. Hierop reageerden enkele kleuters geschrokken. Ze waren bang dat ze hiervan blind zouden worden. Ik stelde hen gelukkig gerust en legde duidelijk uit hoe ze hiermee te werk kunnen gaan en dat je gewoon je ogen moet sluiten.

Vervolgens begon het keuzeproces en wou ik de test aangaan. Ik zorgde voor een begeleide activiteit met de printer. Maar als gauw werd duidelijk dat ze hier zelfstandig goed mee over weg konden. Toch bleef ik er bij als begeleiding zodat ik de foto's die ze afdrukten kon analyseren met hen.
Opvallend was dat ik eerst enkel wit papier uit mijn printer kreeg. Ik begreep er helemaal niets van. Ik had een beetje schrik dat het misschien te maken had met het feit dat ik die printer van mijn kot tot in de school in een koffer heb gezwierd en die misschien door de schokken vernield was? Ik kreeg geen beeld op mijn blad. Ondertussen liet ik de kleuters toch maar hun hoofd of een voorwerp erop leggen en experimenteren met de knoppen. Terwijl was ik op de computer aan het uitvissen wat er scheelde. Nadien toch voor de zekerheid de cartriges eens nagekeken met de kleuters. Ook zij vonden dit hartstikke boeiend. Ik had de inktpotjes nog eens geruit gehaald en er terug ingeklikt. Het papier hadden we ook nog eens goed nagekeken. Nu bleek dat er stukjes papier vast zaten onder de cartiges. In elk geval, het maakt niet uit, want plots werkt de inkt WEL. Maar de eerste keren kregen we geen zwart/wit kopies, ook geen kleur, maar heel vreemde kleuren er uit (zie fotoweergave). Dat was echt wel heel bizar, maar tegelijkertijd was het zelfs niet erg. Het was ontzettend mooi. Toen werd ik toch wat nerveus van die printer en heb ik uiteindelijk nieuwe inkt cartriges ingedaan. Wat bleek achteraf? De inkt was zo goed als op. Het was dus een beetje een combinatie van vanalles (zwart/wit; kleuren en vreemde kleuren).
De activiteit was een absolute topper. De kleuters kregen maar niet genoeg van deze activiteit. Eerst liet ik hen gewoon experimenteren met de printer en had hen snel en kort uitgelegd hoe dat werkt en op welke knopjes ze steeds moeten drukken.
Ik had de printer op een stoel gezet en voor de printer twee krukjes waar de kleuters op konden zitten. Ik heb dit ook gefilmd voor mezelf (zie filmweergave). Ongelooflijk tof om te zien hoe de kleuters hier mee te werk gingen. Ook hoe ze samen zochten naar alternatieven om zichzelf in of met kleuter, met of zonder voorwerp te fotografen via het kopie apparaat.
Ze waren ook steeds op zoek naar nieuwe grappige bewegingen en bepaalde gezichtsuitdrukkingen op de foto. Ik denk dat dat ook kwam omdat ze mijn voorbeeldfoto's zagen liggen en deze wouden nabootsen. Ze liepen ook rond in de klas om foto's aan mekaar te laten zien. Zo fier waren ze erop. Met de kleuters ging ik ook in gesprek over hun foto, zo had je bijvoorbeelde bewegende of half bewegende foto's. Hoe komt dat? Waarom zou dat zijn? Was je te snel met bewegen? Of lag je niet goed? De foto's spreken in elk geval boekdelen. Ik ga met de resultaten van de foto's hier ook een boekje van maken, zodat ze vanaf volgende in de boekenhoek hier naar kunnen kijken.

Mijn zelfstandige activiteit was nog steeds het onderzoeken en analyseren van geluiden. Ik had op mjn computer een powerpoint spelletje in mekaar geknutseld waarbij in de geluidjes en foto's van afgelopen week in een quiz heb gegoten. Ze konden per twee of drie luisteren naar een geluid en vervolgens moesten ze één vinkje zetten bij het bijpassende fotootje. Dit verliep erg goed en ook deze activiteit sprak zeer goed aan. Kleuters hielden onderling ook interactie met mekaar van: hoe is dit geluid, zacht of hard? wie heeft het geluid gemaakt? Ken jij het geluid? Ik hoor jou stem of ik hoor dit en dat.
Deze activiteit trek ik door naar volgende week. Niet iedereen heeft dit kunnen doen en het lijkt me leuk als elke kleuter hier de kans heeft gehad. Ook de geluiden kunnen we moeilijker maken.

In de namiddag ben ik ook naar buiten getrokken als extra <b>zelfstandige activiteit</b>. Enkele kleuters wouden zo graag nog eens de optische illusie foto's trekken. Dit vonden ze ontzettend leuk en fijn om te doen. Door de activiteit in de week met de fotokadertjes hebben ze meer grip gekregen op hun fototoestel. En kunnen ze al wat beter een gerichtere foto trekken van iets bijvoorbeeld: optische illusies.

Als <b>afsluiter van de dag</b> had ik de kleuters de filmpjes van afgelopen week laten zien. Ze hamerde hier op om dit te doen. Ze hebben er steeds naar zitten vragen en heb ik dit dus ingelast als terugblik moment. Als ik met de kleuters er over spreek dan merk ik op dat ze toch zeer enthousiast zijn over de beelden en geluiden die zij al gemaakt hebben.

Fijne dag, leuke week,...

Bekijk de foto en filmweergave zeker en vast! Blijven toppers voor hen om hierop terug te blikken.

Reflectie 6: donderdag 8 maart

Bij één van mijn eerste zelfstandige activiteiten ben ik met de kleuters op zoek gegaan naar geluiden. Ditkeer naar de geluiden die bij een foto horen. Ik had de foto's van afgelopen week erbij genomen en deze afgedrukt. Alleen of in een groepje van twee trokken de de klasruimte in om het eventuele bijpassende geluidje op te nemen met hun recorder. Alvorens de activiteit had ik wel enkele voorbeelden gegeven. Dit was zeker nodig, want van sommige kleuters wist ik dat ze het niet zouden begrijpen. Na mijn voorbeeldjes op de computer waren ze al gauw enthousiast en begrepen ze de opdracht. Ik zelf nam ook regelmatig de camera bij de hand en ging de kleuters achterna op te filmen. Zo observeerde ik hen goed en stond dit ook op beeld voor mij achteraf. Dit kun je morgen zien bij het nieuwe onderdeel van de week: filmpjes van maandag 5 t.e.m. vrijdag 9 maart.

Deze activiteit heb ik ook doorgetrokken om buiten te doen. Ik trok met enkele kleuters naar buiten om op zoek te gaan naar spectaculaire geluiden in de natuur, schoolomgeving, ... Ik was stom verbaasd vandaag waar dat deze kleuters de geluiden zijn gaan zoeken. Ongelooflijk knap! Ook dit filmden ik op de voet mee. Zo heb ik een beeld ervan tijdens mijn reflectie (zie morgen online). De kleuters had ik ook een microfoon gegeven. Dit maakte het geluid nog intenser. Je houdt de microfoon zo dicht mogelijk tegen het voorwerp en het heeft nog een ander geluidseffect dan wanneer je het met de recorder tegen een voorwerp of iets houdt. Het was alvast de moeite. Als je het filmpje morgen bekijkt, zie je hoe intens zij er mee bezig waren.

Naar aanleiding van mijn filmrolletjes/kadertje activiteit van gisteren gaf ik de kleuters vandaag enkele foto's van optische illusies. Ik zorgde voor een sterke begeleide activiteit en verdiepten samen met de kleuters in deze foto's. We gingen met mekaar in interactie over de verschillende foto's die we zagen. De activiteit van gisteren had zeker een meerwaarde hiervoor. Gisteren was de bedoeling van de activiteit zo gericht mogelijk een foto trekken van iets (zonder al te veel te bewegen). Maar een foto te trekken, eender wat, maar zo stil mogelijk in het foto-film kader. Die activiteit heb ik vandaag eerst ook herhaald. Vervolgens kon ik de kleuters dichter brengen bij de optische illusies. Want hier gingen zij weer foto's trekken van mekaar. Maar ditkeer moesten ze geen rekening houden met een voorwerp, maar met mede klasgenoten. De kleuter die fotografeerde moest dus zo goed mogelijk zijn fototoestel vasthouden om deze illusie foto te doen lukken.

Het resultaat zag er schitterend uit. Ik heb met de kleuters hier ook op terug gekeken achteraf. Zij begrepen wel wat er gebeurde. Maar zagen de link niet met hoe het kwam dat iemand precies op je staat. Terwijl die misschien heel ver staat. Ze waren hier vrij enthousiast over, maar tegelijkertijd ook in de war.

Her riep veel vragen bij hen op.

De kleuters zijn ook ontzettend muzisch geboeid door al de materialen waarmee ze in contact komen. Ik probeer ook altijd evenwicht te vinden tussen de opdracht die ze moeten volgen en achteraf een eigen momentje. Ik geef hier zeker ook tijd voor. Kleuters moeten af en toe doen wat ze graag doen.  En als de zingende kleuters plots een microfoon en recorder vast hebben, vinden zij het super om eens tussendoor bijvoorbeelde te zingen. Of als iemand een fototoestel heeft van zichzelf steeds foto's te trekken. Ik hecht hier ook enorm veel belang aan. Ik geef kleuters hier dan ook nadien altijd de ruimte voor. Dit vinden ze super (zie filmpje morgen).

Ik ben met de kleuters ook de wereld op z'n kop gaan bekijken. Ook dit werd gefilmd. Samen met enkele kleuters hield ik een gesprekje. Maar niet zomaar, we hingen ondersteboven aan een speeltuig op de speelplaats. Het beeld wat wij zagen, was vrij raar en tegelijkertijd ook indrukwekkend.

Ik leer tijdens deze stage hoe belangrijk het proces van zo audiovisueel materiaal nodig is. Kleuters hebben vooral ook TIJD nodig om te ontdekken en te experimenteren. Ik hecht daarom deze stage ook veel aan tijd voor de kleuters. Ik herhaal ontzettend veel activiteiten. Ook kleuters vragen er naar om dit te doen.

Ik film met mijn persoonlijke camera ook de kleuters vaak/bijna altijd in hun opdrachten die ze aan het uitvoeren zijn. Voor mij is het belangrijk om achteraf samen met hen te zien van: hoe heeft die kleuter dat nu gedaan? Hoe reageerden hij/zij op een bepaald iets?

Ook zij vinden dit ontzettend leuk dat ik hen film. Dit draait niet om het product, dit draait om terugblikmomenten een goede zet te geven. Ik laat hen stappen zien op beeld, die zij zelf niet hebben kunnen waarnemen: bijvoorbeeld: T. en A. trokken vandaag de natuur in en zochten ontzettend veel geluiden. Ik filmden hen.

Dit is leuk om nadien EN die geluiden EN hetgeen hoe zij het hebben aangepakt te laten horen en zien. Ik ben er alvast heel enthousiast over.

Reflectie 5: woensdag 7 maart

Vandaag was het een kort, maar krachtige dag. Ik voorzag weer enkele activiteiten. Ik merk wel aan mezelf dat ik graag voor alle opdrachten mijn tijd neem met de kleuters. Ik herhaal ook erg veel want er zijn kleuters die dit nodig hebben (experimenteren). Ik probeer zoveel mogelijk aan te bieden op een dag. Vandaag had juf Sarah een doorschijfsysteem ingelast. Per twintig minuten kreeg ik een ander groepje in mijn audiohoek. Ik had volgende activiteiten voorzien en heb deze proberen uit te voeren op belissing van wat de kleuters wouden en wat hen interesseerden.

Mijn andere zelfstandige activiteit bestond uit het tekenen via de webcam. Kleuters hebben alvorens de mogelijkheid gehad om kennis te maken met de webcam van een computer (zie filmpje). Zij konden dan zichzelf filmen en fotograferen op zeer bijzondere manieren. Ditkeer ging ik een stapje verder en liet ik hen kennismaken met het tekenen op de webcam. Zo kregen ze een beter zicht op hun beedl dat zij zien op de computer. Wat gebeurt er als ze over hun gezicht tekenen? Wie zien ze nog wel? Wie niet?

Ik filmde de kleuters hier ook bij en ik heb een filmpje waarbij je kleuters technisch aan de gang kunt zien tijdens zulke handeling aan de computer.

Mijn begeleide activiteit was ditkeer al iets moeilijker. Ik had de kleuters filmrolletjes laten zien. Ik zocht samen met hen uit wat hiervan het opzet is. Wat wordt hiermee gedaan? Kenden ze dit? Wat zie je erop? Ik had zelf in de winkel afgelopen week filmkaartjes gevonden in de vorm van een filmrolletje. Ditkeer ging ik met de kleuters gerichter foto's trekken. Ze moesten dus al erg goed kijken naar hun beeld op hun fototoestel en vervolgens het filmkaartje voor iets houden dat ze wouden fotograferen. Zo kreeg je een beeld in een fotokader (foto's volgen nog).

Ik moest hier wel wat begeleiding in geven. Ik liet dit bijvoorbeeld om de beurt één of twee kleuters doen (wegend doorschuifsysteem moest het allemaal snel gaan).

Als extra en laatste activiteit had ik ook de geluiden van dinsdag op de computer gezet. Ik liet de kleuters hier intens naar luisteren. Ze moesten onthouden wat ze hoorden en aanduiden op één van de foto's waarvan zij denken dat het geluid herkenbaar is. De kleuters vonden dit ontzettend leuk, maar ook niet makkelijk. Sommige geluiden gaven moeilijk aan wat het zou zijn. Ik probeerde dan samen met hen hiernaar op zoek te gaan door hen allerlei vragen te stellen: zacht of luid? Leuk of niet? Mooi of lelijk? Herkenbaar of niet?

De kleuters geraakten door dit klein momentje wel enorm geboeid door de geluiden die ze hoorden via de koptelefoon.

Naar donderdag toe probeer ik deze te herhalen en kleuters hier nog mee in contact te laten komen.

Foto's zie fotoweergave.

Filmpjes vrijdag online(!)wegens kotnet de weinig download om filmfragmenten te posten

Foto weergave dinsdag 6 maart

Reflectie 4: dinsdag 6 maart

Het was vandaag een bijzonder leuke dag. Ik had extra audiovisueel materiaal voorzien (recorders, I-pod, koptelefoons). Ook zorgde ik voor een nieuwe invulling tijdens de activiteiten. Ik wil ervoor zorgen dat de kleuters gedurende hun leerproces kennismaken met uitdagende en leuke opdrachten die ervoor zorgen dat ze de audiovisuele wereld nog beter leren kennen en kunnen plaatsen.

Ik zorgde voor een geleide activiteit in de audiohoek. Hierop werkten we via een webcamprogramma waarbij kleuters de mogelijkheid krijgen zichzelf te filmen en te fotograferen via een weer iets nieuwere originele manier. Eerst en vooral liet ik hen kennismaken met de webcams. Je hebt verschillende soorten, bijvoorbeeld: diegene die je op je computer plaatst of diegene die zijn ingebouwd. Ik zorgde voor een duidelijke instructie. Al gauw merkte ik toch op dat dit bijna niet meer nodig was. Ze namen al snel de touwtjes in handen. Ik denk dat dit hoofdzakelijk ligt aan het feit dat deze kleuters van tegenwoordig al ontzettend snel weg zijn met de techniek van computers. Ik gaf hen de kans dit dan ook toe te passen bij de computercam. Ik liet hen experimenteren maar zorgde wel voor ruim voldoende afspraken.

De kleuters konden tal van acties uitvoeren in dit programma: van optische illusies tot nieuwe voor- of achtergronden op de webcam. Er stond in het programma duidelijk een FOTOTOESTEL of een FILMCAMERA vermeld. Hierdoor wisten ze ook wat aan te klikken. Ik begon deze activiteit steeds te begeleiden als er nieuwe kleuters kwamen. Zo had ik ook zicht op hoe elke kleuter hierop functioneert. Achteraf liet ik ze doen en trok ik de klas in. De kleuters vonden dit een super leuke activiteit. Ze hadden erg veel plezier en betrokken telkens voorbijwandelde kleuters erbij. Dit maakte het uiteraard nog leuker!

Mijn klassikale impressie vandaag vertrok ik vanuit de recorder. In het klasthema "wilde dieren" liet ik de kleuters de recorder doorgeven en hierin luisteren naar de klas en vertellen welk hun lievelings wild dier was. Je kreeg al gauw vreemde reacties omdat het voor hen spannend en vernieuwend was dat ze de klas en de kleuters zo goed konden horen door de koptelefoon. Door mijn KI zag je al gauw dat er veel interesse was voor het recordertje.

Mijn eerste zelfstandige activiteit was ditkeer gericht op het geluid. Ik heb de recorders bij de hand genomen en de kleuters uitgelegd wat ze hiermee moesten doen. Toch was ik ontzettend verschoten van hoe gauw de kleuters er hun plan mee konden trekken. Zij waren eerder mij aan het uitleggen hoe het in mekaar stak in plaats van ik aan hun. Dit vond ik zeker een pluspunt. Ook zorgde ik ervoor dat kleuters het aan mekaar lieten uitleggen. Ik vertelde hen duidelijk dat ze overal in de klas geluiden mochten gaan zoeken en deze moeten opnemen. Zij vonden dit ontzettend boeiend.

Ik heb deze activiteit in de namiddag ook buiten toegepast. Ik trok toen naar de grote speelplaats die bestaat uit een groot stuk natuur. Hierbij konden de kleuters ook meer aandacht geven aan vernieuwde geluiden, maar ook de kracht van het geluid (zacht, luid, mooi, lelijk, stil,...).

Mijn tweede zelfstandige activiteit bestond uit het gericht zoeken naar een foto. Ik had de foto's van afgelopen week afgedrukt. Twee kleuters kregen in de voormiddag de mogelijkheid op zoek te gaan in de klas naar diezelfde plek als op de foto en hier terug een foto van te trekken. Heel evident was dit niet altijd. Maar je merkte toch al gauw op dat andere kleuters in de klas de fotografen aan het helpen waren.

Samen met de kleuters was het weer een leuke, aangename audio dag.

Ze tonen steeds meer en meer interesse. Je moet steeds blijven zoeken naar nieuwere, uitdagende materialen of activiteiten in de audiohoek.

Volgende dagen tracht ik te werken met de volgende materialen en activiteiten:

-Microfonen en recorders;

-Geluidsboxen;

-Foto's via printer/kopie- aansluiting PC;

-Fotoverhaal via tekenprenten

-...

Filmpjes van week 1 (29 februari t.e.m 2 maart)

Hieronder laat ik enkele filmfragmenten zien van de kleuters van 29 februari t.e.m. vrijdag 2 maart. Ook zij hebben ze vrijdag 2 maart als terugblikmoment kunnen bekijken. Ze vonden dit erg leuk.
Vrijdag 2 maart was ik met enkele kleuters naar buiten getrokken. Ik had een kort gesprekje met één kleuter. Ik vroeg haar enkele vraagjes over camera's en fototoestellen (zie hieronder). Vanaf volgende week ga ik de kleuters elke dag laten vertellen en terugblikken via een tv box.

Vrijdag 2 maart gaf ik een klassikale impressie. Ik liet de kleuters de camera doorgeven en zichzelf voorstellen in de camera. Ze moesten de camera omgekeerd vasthouden. Ze vonden dit erg leuk dat ze het zelf mochten doen (zie hieronder)

Donderdag 1 maart liet ik de kleuters vrij filmen en experimenteren met de fototoestellen en camera's. Achteraf deed ik een leuk oefeningetje met hen. Kijk maar eens mee (zie hieronder). Kleuters hebben de afgelopen 2.5 dagen veel experimenteerkansen gekregen (bewegend filmen en foto's trekken, draaien, springen, lopen). Vanaf maandag probeer ik het audiovisueel proces verder te zetten naar een moeilijkheidsgraad hoger.

Woensdag 29 februari liet ik de kleuters experimenteren in de audiohoek. We begonnen de activiteit met het experimenteren van fototoestellen en gericht kijken naar foto's en schilderijen. Kleuters waren geboeid en verrast (zie hieronder)

AUDIOHOEK week 1

Ik richt mijn audiohoek in via enkele mandjes waarin je volgende materialen kunt terugvinden: microfonen, didactfoontjes, koptelefoons, gsm's, camera's en filmtoestellen,...
Ik zorg voor bijpassende materialen die het gericht kijken en waarnemen stimuleren: verrekijker, vergrootglas, schilderijen,...
Kleuters leggen steeds terug wat ze gebruikt hebben.
Naar volgende week verrijk ik de hoek met nieuwe materialen: printer (foto's), extra laptops, verrekijkers, vergrootglazen,..

Foto weergave van week1: 29 februari t.e.m. 2 maart

Enkele foto's in een collage gegoten:

Reflectie 3: vrijdag 2 maart

Einde van de week! De voormiddag stond in teken van zwemmen. Ik had dus vandaag enkel de namiddag om de kinderen weer uit te nodigen in de audiohoek. De lijst die aan de hoek hangt, is een succes. Zowel de kleuters als ik hebben ook hierdoor een beter overzicht wie er al in de audiohoek is geweest of niet. Naar volgende week probeer ik via een ketting, sticker,...de audiohoek nog meer duidelijker te maken. Diegenen die dan een ketting/sticker hebben, daarvan weet ik dat die in de audiohoek plaatsvinden.

Ik had vandaag de foto's afgedrukt van de kleuters. Ik zorgde voor diepgang tijdens mijn gesprekken en probeerde met de kleuters de foto's concreet te analyseren. De kleuters kwamen met weer tal van verbeeldingen af. Ik vind dit wel leuk. Voor de rest liet ik de kleuters allemaal, één voor één, experimenteren. Zo hebben ze drie dagen voldoende kansen gehad.

Ik ben niet meteen verrast van de positieve reacties van de kleuters. Ik werk er al zoveel mee, dat het een gewoonte is geworden. Toch blijft het steeds fanscinerend om te zien hoe kleuters reageren op audioviseel materiaal.

Volgende week werk ik de beeldende opdrachten uit naar meer specifiekere activiteiten. Denk aan het maken van foto's via webcam, het ontdekken van zwart/wit foto's via kopieer/printer,...ontdekken van beeld en geluidkoffers.

Volgende week gaan we ook dieper in op klank.

Reflectie 2: donderdag 1 maart

Vandaag begon ik met veel energie aan deze tweede audiovisuele stagedag. De kleuters waren ook weer ontzettend nieuwsgierig. Ik liet hen vandaag ook experimenteren met de filmtoestellen. Ik had er enkele voorzien. Ik besprak wel enkele afspraken met hen. Ik vind dit zeker nodig omdat deze toestellen heel erg lichtgeraakt zijn. Zeker het zijschermpje aan de camera is vrij gevoelig. Kleuters moeten goed weten hoe ze zo een camera vasthouden. De rest moeten ze zelf ondervinden.

De kleuters zijn de audiohoek precies al gauw gewoon. Ze zijn zo weg van alles wat er te vinden ligt. Ook de schilderijen blijven een echte hit. Ze zijn er zo weg van. Ze begrijpen maar niet hoe het komt dat het kan bewegen. Ook filmden ze vandaag de schilderijen. Als je het filmt, kan het schilderij ook bewegen. Dat vinden ze heel vreemd. Ikzelf kan hier ook niet een nuttige verklaring voor geven. Uiteindelijk vertelde één kleuter dat het kwam door de format, dus de voorgevel van het schilderij, dat heeft ribbeltjes. Zou het daardoor komen dat wij de foto op twee manieren te zien krijgen?

Kleuters filmden en trokken foto's in de klasomgeving. Ze zijn geboeid door alle materialen, spullen, boeken, personen, ruimte,...die zich in de klas bevinden. Ik liet hen voor de speeltijd de vrije weg in gaan. Ze kwamen spontaan foto's en filmpjes tonen. Ik zette ze dan op de PC en zorgde voor diavoorstelling.

Ook de filmpjes die de kinderen maakten, zette ik op de computer. Ik sloot op de algemene invoeger zes koptelefoons aan. Kleuters konden deze spontaan nemen uit de kast en insteken op de invoeger. Ik had hen dit eerder uitgelegd. De filmpjes sluiten achtereen op mekaar.

Ik zorg voor impulsen in de audiohoek. Ik vraag op zoek te gaan naar de foto die ze zien op de computer. Hiervan moeten ze opnieuw een foto kunnen maken, die eventueel exact hetzelfde is. Ik ga en bespreek samen met de kleuters de foto's zien. Ik laat de kleuters ook onderling (ZA) mekaar opdrachtjes geven van een foto.

Na de speeltijd nam ik de kleuters ook mee naar buiten om deze activiteit verder te zetten! De kleuters genoten ervan en namen microfonen mee.

Reflectie 1: woensdag 29 februari

Ik keek ontzettend uit naar de eerste stagedag. Hier had ik lang genoeg op gewacht. Ik was dinsdag 28 februari het klasje gaan klaarzetten. Ik was blij dat deze stage begon, omdat ik nu eens intensief dit audiovisueel materiaal kon inzetten.

Woensdag 29 februari viel de hoek in de klas al heel snel op. Al de kleuters kregen maar niet genoeg van de materialen die zich in de hoek bevonden. Ik legde tijdens het keuzeproces aan de kleuters uit wat ze van kunnen verwachten de komende drie weken.

Ik vertrok mijn eerste GA en ZA vanuit een activiteit met schilderijen (zie filmpje). De schilderijen liet ik hen ontdekken. Ik liet hen kijken naar foto's en schilderijen. Ze waren ontzettend geboeid. Ze vonden het vreemd wat ze zagen op de foto. Nadien liet ik heb kennismaken met de audiohoek. Ik zorgde voor een duidelijke uitleg. Ik stelde hen voor aan het mandje met de fototoestellen. Al gauw viel het mij op dat ik niets moest uitleggen. Ik gaf hen per twee een fototoestel en liet hen zelf experimenteren hoe zo een fototoestel te werk gaan (aanzetten, foto's trekken, uitzetten, bekijken). De kleuters waren hier ontzettend gauw mee weg. Ik liet de enkele de ZA uitvoeren doorheen de klas om zo foto's te trekken van alles wat ze zagen en leuk vonden. De GA zette ik verder uit door de schilderijen de fotograferen die we alvorens hadden bekeken. Dit vonden ze erg leuk. Achteraf liet ik hen ook op eigen basis andere materialen fotograferen.

Naar het einde van deze halve dag, liet ik de kleuters al de foto's zien die zij hebben gefotografeerd. Ik zorgde ook voor een diavoorstelling op de andere computer waarbij alle kleuters konden kijken. Dit was erg leuk.

Ik ben benieuwd naar morgen. TIP: Ik zorg naar de volgende dag voor een extra blad waarbij al de kleuters hun namen zijn vermeld. Zo zie ik als KO wie er wanneer en met wat gewerkt heeft. Zo schenk ik aandacht aan voldoende observatie van deze hoek en de kleuters die er in contact mee komen.